vrijdag 21 februari 2014

Chinees uit eten

Zoals ik eerder een keer geschreven heb, komen we elke week, op de terugweg van het Kinderrevalidatiecentrum, twee keer langs een Chinees restaurant. En elke keer vraagt Luan dan “wanneer gaan we Chinees uit eten mama?” En vanavond was het dan zo ver. Papa had vandaag de caravan opgehaald bij de garage en weer teruggebracht naar de camping. De jongens vermaakten zich binnen aangezien het buiten druilerig weer was. Het stoeien en spelen op de slaapkamer werd afgewisseld met spelen in de huiskamer en achter de laptop/tablet. Toen papa eenmaal terug was zijn we, met uitzondering van Timo (ja kleine kinderen worden groot) boodschappen gaan doen. In eerste instantie had Luan hier natuurlijk totaal geen zin in, maar toen Lo zei tegen hem dat hij altijd goed kan helpen was hij over de streep. Natuurlijk vroeg hij na elke winkel hoeveel winkels nog te gaan en o wee als je er dan 1 meer deed. Maar ook daar was hij dan weer makkelijk van af te leiden. Soms regelde hij dat zelf, “wat ruikt Luan nou? Lekker vissie daar hou Luan wel van!” en anders regelde wij dat wel door iets te benoemen wat wij zagen waarvan we wisten dat hij dat leuk zou vinden. Soms is het allemaal zo simpel!

Eenmaal thuis hebben we natuurlijk naar het schaatsen gekeken en al snel was het daardoor tijd om de jassen en schoenen aan te gaan doen. Wat we gingen Chinees uit eten zoals Luan dat noemt. De kinderen hadden er zin in en Luan had het hoogste woord. En hield eigenlijk niet op met praten totdat we weer thuis waren. We hadden een buffet dus we konden zelf kiezen wat we aten. Voor Timo was de keuze in eerste instantie wat lastig maar uiteindelijk at hij toch kippenpootjes, witte rijst, en babi spek. Gelukkig maar. Luan daarentegen heeft alle bakjes wel uitgeprobeerd en zat heerlijk te smullen en zoals ik al zei op zijn praat stoel. Hij kletste voluit en had ook vandaag de nodige China verhalen.

Naast het Chinese eten gingen ook de zoete vruchten er goed in en werd het sap met de nodige geluiden opgedronken. Mmmmm in China mag dat allemaal want hoe luider hoe beter want des te lekkerder smaakt het. Maar ja hier in Nederland denken we daar anders over………
 

Wij hebben in ieder geval genoten van onze kleine vent; heerlijk om te zien hoe hij geniet, hoe lekker hij in zijn velletje zit en hoe blij hij is! Aan het eind van de maaltijd werd er nog even een wedstrijd gekke bekken getrokken. Geen idee wie won, maar o o o wat een gezichten kwamen er voorbij. Natuurlijk werd de maaltijd afgesloten met een heerlijk ijsje met……… zoete vruchtjes voor Luan. Met onze buikjes vol liepen we bijna 3 uur later weer de Chinees uit en hadden we nog een heerlijke avond voor ons.







 

Eenmaal thuis mocht er nog even gespeeld worden en daarna was het voor de kleine man tijd om te gaan slapen. Op bed nog een klein filmpje en snel daarna lag hij heerlijk in dromenland. Timo mocht op blijven en samen met ons de finale van de Voice Kids kijken. Daarna echter was het ook voor hem de hoogste tijd om te gaan slapen.

donderdag 20 februari 2014

Nergens zin in dag of toch wel?

Misschien herken je het wel als moeder (of gewoon als lezer) dat je kinderen nergens zin in hebben en dat jij leuke plannen gemaakt had voor de dag. Zo was het ook vandaag. We hadden het plan gevat om aan het begin van de middag lammetjes te gaan kijken bij Buurloo. Leek ons heel leuk, maar de kinderen dachten daar kennelijk heel anders over. Als het aan Timo lag had hij de gehele dag anno 2014 doorgebracht achter een scherm. Welk scherm maakte niet uit als het maar bewoog en leuk was. Luan had het liefst het voorbeeld van zijn grote broer gevolgd. Gelukkig moesten de mannen vanochtend naar de kapper waar ze beide echt geen zin in hadden, maar ja het was echt tijd om de lange haren te knippen. Na ruim een uur kwamen de mannen kort geknipt terug en had ik weer allemaal knappe mannen in huis!

                                                                            

Net na de middag zijn we dus op weg gegaan naar Hoog Buurloo om lammertjes te gaan kijken en hopelijk te aaien. Ik kan je zeggen dat het alles behalve een succes was. Luan vroeg al toen we het vakantiepark afreden of we er bijna waren en eenmaal bij de lammetjes vroeg hij na 1 blik “gaan we al naar huis?” Timo keek helemaal de stal niet in en eigenlijk waren Lo en ik de enige die genoten van dit prachtig schouwspel. Ondertussen werd lammetje 202 geboren en was de volgende ook al weer op komst. Geweldig om te zien hoe de lammetjes langzaam opstaan, huppelen door de stal en/of dicht bij hun moeder staan. Maar ja zoals ik al zei genoten alleen Lo en ik. Ik maakte snel wat foto’s om jullie ook mee te laten genieten en we besloten weer richting het huis je te gaan. Zoals ik al zei geen succes, maar de mannen achter op de bank vonden het allemaal wel prima.



 Ja soms heb je van die dagen dat de kids niet vooruit te branden zijn, nergens zin in hebben en hoe meer je als ouders je best doet om er wat van te maken hoe slechter dit eigenlijk lukt. Maar ja het helemaal los laten kan ook weer niet want dan weet ik wel wat ze gaan spelen. Terug in het huisje wilde de mannen gelijk weer achter de tablet/laptop maar deze mama vond toch echt dat de mannen iets anders moesten gaan doen.  En ja daar ontstond het probleem voor de mannen; want wat moesten ze nu gaan doen!! Alsof we niks anders bij ons hadden dan beeldschermen! Uiteindelijk verplaatste de mannen zich naar de slaapkamer en werd daar gespeeld. Althans er werd veel gelachen en gegiebeld dus dat klonk goed. Zij hadden het in ieder geval naar hun zin en ik besloot zelf even lekker creatief bezig te gaan; lekker mammie time!
 
Na slechts 10 minuten was men al weer retour met de vraag of ze nu dan achter de tablet/laptop mochten want ze hadden anders gespeeld. Eh nee was mijn antwoord jullie hebben maar heel kort gespeeld. Uiteindelijk heb ik ze aan het kleuren/spelen gekregen terwijl ik zelf verder ging freubelen aan mijn ei van een ballon met draden. Papa ging boodschappen doen en ik had beloofde dat als papa terug was we lekker chipjes gingen doen. Met behulp van de klok en de grote wijzer wees ik Luan aan dat de grote wijzer 1 rondje moest doen en dat het dan weer zo ver was. Nou met dat vooruitzicht gingen de mannen lekker verder met spelen en kleuren.

Regelmatig werd de klok bestudeerd en vroeg Luan of het al zo ver was. Timo was ondertussen begonnen aan een tekening die niet echt wilde lukken en Luan zat lekker te spelen met zijn playmobil. Missie gelukt en iedereen was in zijn sas. Toch altijd wel fijn als een ieder het weer naar zijn zin heeft. Toen papa thuis kwam, kwamen de chippies en pelpinda’s op tafel en hebben we een film gekeken op Nederland drie. Aan het eind werd de film toch wel heel spannend volgens Luan en keek hij vanachter zijn handen naar de t.v.  Hij was blij toen de film afgelopen was!




 
Timo had vandaag mogen kiezen wat we gingen eten en dit waren hamburgers. Luan wilde liever een visburger dus er werd weer lekker gesmuld aan tafel. Na het eten snel de pyjama aan en nog even een filmpje kijken in bed. Daarna was het echt de hoogste tijd om te gaan slapen. Wat jou betreft nog niet maar papa en mama vonden het echt wel tijd. Uiteindelijk lag je achterste voren in je bed heerlijk te snurken met op de achtergrond een heerlijk relaxed slaapmuziekje.

woensdag 19 februari 2014

Zwemmen

Wat een zin hadden de jongens in deze dag. Na het ontbijt zijn we dan ook snel vertrokken richting het zwembad in Nunspeet. Ik dacht dat we 1 van de eersten zouden zijn, maar meerdere mensen hadden het plan gevat om vroeg te gaan zwemmen en dus ook weer op tijd terug te zijn voor het schaatsen. Maar er was ruimte genoeg voor iedereen. Snel omkleden en hup richting het zwembad. Het was een behoorlijk groot zwembad met een groot en apart klein bad, een stroomversnelling met nog een stuk bad eraan en drie glijbanen. Kortom genoeg vermaakt voor de jongens. En vermaakt hebben ze zich; vooral van de glijbanen kregen ze geen genoeg.
 
 
Ook Luan vloog eraf  en met de trap weer omhoog om vervolgens weer naar beneden te glijden. De stroomversnelling was ook favoriet en menig rondje hebben we hierin gemaakt. Alleen maar glunderende gezichtjes zag ik. In het ondiepe water was Luan meer onder water te vinden met zijn gezicht en bips en armen omhoog. Op zijn neus uiteraard wel een duikbril om zo de bodem af te struinen. Heerlijk hoor dat hij zo watervrij is en zich prima vermaakt in het water.
 
 

Dat wat hij geleerd had bij de badmeester in het Revalidatiecentrum wilde hij niet laten zien aan papa. “Hoef toch nie, mama!” En ach hij heeft gelijk waarom zou hij het moeten laten zien!
Na ruim 2,5 uur hielden we het voor gezien en ben ik als eerste eruit gegaan. Nadat ik aangekleed was, heb ik Luan opgehaald en hem geholpen met douchen en aankleden. Timo en papa volgden later nadat Timo nog tig keer de glijbaan had genomen! De stiekemerd wat hem betrof hadden we nog een lange tijd geleden gebleven. Eenmaal thuis waren we moe en hebben we ons lekker voor de t.v. gepland en schaatsen gekeken. De mannen vermaakten zich afwisselend achter de t.v., met speelgoed en laptop of tablet. Heerlijk hoor zo’n relaxed middagje verder.

Na het schaatsen zijn we boodschappen gaan doen en vandaag mocht Luan kiezen wat we gingen eten. Het werd deze keer pizzza met salami voor de jongens en voor ons 1 met kaas en 1 met vis. Lekker hoor! Volgende week maar weer de groenten toevoegen! Bij de kassa kwam Luan samen met papa nog iemand van het leger tegen. Iemand die altijd indruk maakt op Luan. Hij vroeg dan ook op luide toon aan papa in de rij of die meneer zijn pief paf bij zich had. Later in de auto vroeg hij mij of legermeneer je dood maakt als je ruzie maakt. Man man wat gaat er toch veel in dat koppie om van hem. Gisterenavond al de verhalen in de auto toen we in het bos reden en nu weer met deze legermeneer. Of slaat gewoon jouw fantasie op hol? Wie zou het zeggen?
Eenmaal thuis hebben we de pizza's opgewarmd en werd er lekker van gesmuld. Als toetje nam Luan natuurlijk nog een ijsje. Ach ja in de vakantie is et altijd een beetje feest! Als zal dat straks wel afkicken worden voor hem als we weer thuis zijn!


Genieten doen we in ieder geval wel hier in het huisje van opa en oma Slofstra in Nunspeet. Heerlijk hoor; elke dag rustig op staan, geen haast te hebben. Als je de gordijnen in de ochtend open doet zie je de vogeltjes in de tuin en met het raam open hoor je ze fluiten. De dag starten we dus rustig op en langzaam aan maken we plannen voor de dag die voor ons ligt. Soms gewoon even niksen en soms erop uit om iets leuks te gaan doen. De mannen vermaken zich ondertussen in en om het huis en genieten zo ook van even niet haasten om naar school te moeten, huiswerk maken, revalidatiecentrum bezoeken en andere verplichtingen. Gewoon lekker de tijd voor elkaar als gezin zonder dat de telefoon gaat of mama of papa naar het werk moet. Dankbare mooie momenten waar we straks weer met veel plezier op terug kijken.

 

 

dinsdag 18 februari 2014


Wild kijken

Ja, ja het gaat steeds meer op uitslapen lijken wat de mannen doen. Daarna kletsen ze gezellig in bed nog wat of verplaatsen ze zich naar de woonkamer toe. De ochtendrituelen verlopen zoals elke ochtend heerlijk ontspannen; geen haast, geen stress. Gewoon heerlijk! Als de ochtendrituelen voorbij zijn gaat papa boodschappen doen en hebben wij lekker verder gerelaxed. De mannen gingen lekker douchen en daarna buiten spelen. Dit wisselde wederom de gehele dag zich af met binnen spelen. Papa ging ’s middags werken en mama ging lekker schaatsen kijken terwijl de mannen zich dus afwisselend binnen en buiten vermaakten. Net na de middag heb ik je ook nog op bed gelegd en heb je ruim 1.5 uur geslapen. Dit deed je goed en daarna kon je er weer volop tegen aan. Toen papa eenmaal thuis was, maakte hij van karton een mooie auto voor je. Helaas was hij niet compleet met banken, stoelen en stuur en dus vond je hem niet goed genoeg om mee te spelen. Ach ja je hebt ook niet een klein beetje eisen…….

 
We aten vroeg zodat we in de avond wild konden gaan kijken. Jij mocht voorin zitten bij papa en vroeg toen we het park net af reden of we er al bijna waren! Ik had gehoopt dat je het wild kijken je nog herinnerde van vorig jaar, maar dat was kennelijk ver weg gezakt. Wild kijken is iets wat we graag doen als we op de Veluwe zijn. Zo ook dus vanavond op weg naar het spotten van zwijnen, herten en wie weet wat nog wel niet meer. Jij snapte er echter helemaal niks van en vroeg om de haverklap of we er al waren, wanneer we naar huis gingen, zei dat je het niet leuk vond en dat je niks zag!

Het duurde helaas ook even voordat we wat wild zagen maar werden uiteindelijk beloond met een hertje, een vos en konijnen. Jij vond het nog steeds allemaal niks en bleef maar vragen wanneer het klaar was. Mmmm had toch gehoopt dat je besmet zou raken met dit wild spotten virus! Op de terugweg had je een heerlijk gesprek met je papa over het bos, de zwijnen, de bomen, de herten, uit het bos, bang zijn, dino’s, etc. etc. Heerlijk om je te horen praten en vragen te stellen over de dingen die voor ons zo gewoon zijn, maar voor jou nog zo nieuw. Een ontdekkingsreis in deze soms zo ingewikkelde wereld, maak jij nog vaak mee! Heerlijke kinderlogica, verbazing en verwondering. Genieten voor mij op de achterbank die mij een lach en een traan bezorgde. En die mij ook weer deed beseffen hoe bijzonder mooi het leven is! Eenmaal thuis nog even wat gedronken en toen was het toch echt de hoogste tijd om te gaan slapen. Natuurlijk ging het slapen weer gepaard met de nodige slaaprituelen en daarna sliep je vrij snel in. Hopelijk niet dromend van alle zwijnen, dino’s en het donkere bos!

maandag 17 februari 2014


Op de camping

Vannacht was je even wakker. Je gaf aan bang te zijn. Papa heeft je even mee genomen in zijn eigen bed en na 10 minuutjes weer in je eigenbedje gelegd. Hier sliep je heerlijk verder tot de volgende ochtend. Het gaat in de ochtenden steeds meer lijken op uitslapen. Nog even en we gaan de 9 uur halen deze vakantie! Lijkt mij heerlijk! Wij zelf werden vanochtend wakker gebeld door het werk. Mmmm beetje eigen schuld maar ik had aangegeven tot maandagochtend mijn telefoon aan te laten staan dus ja……

Eenmaal beneden lekker rustig aangedaan. Na het ontbijt zijn de mannen zich gaan douchen en aankleden. Daarna hebben ze de gehele ochtend en begin van de middag afwisselend binnen en buiten gespeeld. En met afwisselend bedoel ik afwisselend. Dus eerst binnen een kaartspelletje, daarna naar buiten met de voetbal en fiets, daarna weer naar binnen om winkeltje te spelen, en weer naar buiten om te fietsen en voetballen, etc. etc. Heerlijk hoor om te zien hoe zij zich vermaken met elkaar en genieten van het buiten zijn. Papa deed in de ochtend boodschappen en mama die genoot van het niks doen en het uitvoeren van haar hobby; haken. Ja, ik haak en ben ook behoorlijk verslaafd hier aan geraakt. Ik haak al een aantal jaren maar vaak wat kleinere projecten maar sinds dit jaar doe ik mee aan de Crochet along 2014; kortom het haken van een deken waarbij je elke week wat toeren krijgt. Eind november moet dan ongeveer de twee dekens klaar zijn. Naast deze twee dekens voor thuis ben ik nog bezig met een deken voor op de camping en het haken van granny’s om een poef mee te bekleden. Kortom genoeg projecten, heerlijk om te doen en voor mij werkt het ook heel ontspannend.

                                                                 Luans nieuwe helm om mee buiten te spelen.

                                           En ook broer lief wilde hem natuurlijk even passen.

Maar terug naar onze dag; rond half 3 zijn we vertrokken richting de camping waar we na ongeveer een klein half uurtje rijden aan kwamen. Ons plekkie lag vol met bladeren en daar zijn we, de mannen en ik, maar eerst aan begonnen. Lo richtte zich op de caravan om hem te ontdoen van zijn winterjasje. Na een klein half uurtje kwam de boer langs en nodigde ons uit voor een bakkie. Nou daar hadden we wel trek in. Het voelde alsof we niet weg waren geweest! Na het bakkie was het tijd om foto’s te maken in de speeltuin en op de skelters. De boerin had foto’s nodig voor de campingsite en gewillig lieten jullie je op de foto zetten. Ik hoop dat er iets tussen zit wat bruikbaar is. Na de fotosessie gingen de mannen met de boer mee om een boodschap te doen in Barneveld en papa en mama gingen nog even verder met de bladeren. Het weer was heerlijk; de zon scheen wat, de vogeltjes floten en als ik mijn ogen dicht deed dan waande ik mij weer op de camping. Op de achtergrond lieten de jonge kalfjes zich horen en hoog in de lucht vloog een parasailer met motor; zo vertrouwd en zo THUIS! Het grote verschil was alleen dat ik nu hard aan het werk was en niet op een stoeltje voor de tent zat!
                                                                              
 
Na de nodige kruiwagens met bladeren afgevoerd te hebben zag het plekkie er stukke beter uit. Daarna stonden we voor de volgende uitdaging de caravan van het plekkie halen. Morgen zou hij namelijk weg gebracht worden voor een keuring. Maar ook dit klusje kregen we voor elkaar. Ondertussen waren de jongens weer terug van boodschappen doen en vermaakte ze zich met de skelters en de trampoline.



                                                                               
Al snel was het tijd om de kalfjes eten te geven en gingen beide mannen samen met de boer hard aan de slag in de stal. Zoals ik al zei; oud en vertrouwd. Ze hadden het prima naar hun zin en als volleerde boerenknechten liepen ze door de stal. Als ik jou zocht hoefde ik alleen maar even te luisteren waar de boer was, want vlak in de buurt stond jij dan. Elke handeling volgde jij op de voet van de boer en met grote ogen keek jij toe als een kalfje even bijgevoerd werd en/of geholpen werd met drinken. Met het mooiste kalfje wilde jej op de foto en daarnaast kreeg ik opdracht om van de andere kalfjes ook foto’s te maken. Geweldig! Toen ze bijna klaar waren, zijn wij vast naar binnen gegaan. Hier was de tafel al gedekt en konden we zo aanschuiven; lekkere kippenpoten, appelmoes, peren, patatjes en gebakken aardappelen. Nou het smaakte heerlijk en de jongens aten de ene kippenpoot na de andere op. Tot slot nog een ijsje en toen zaten de buikjes wel lekker vol. Wat genieten en wat een gezelligheid. Bedankt hoor boer en boerin! Tegen achten reden we weer naar huis en konden we terug kijken op een heerlijke dag!
 


 

Eenmaal thuis snel de pyajama’s aan en daarna mocht jij nog even een filmpje kijken in bed. Maar daarna was het de hoogste tijd om te gaan slapen en dan deed je al vrij snel. Niet veel later ging je grote broer er ook in en kon ik wel raden waar jullie van droomden. Jullie ook?

zondag 16 februari 2014


Genieten!

Sinds vrijdagmiddag bevinden we ons in het huisje in Nunspeet van mijn schoonouders. Heerlijk! Na ruim 1.5 uur rijden en vele keren vragen “zijn we er bijna?!” kwamen we rond half 4 aan. Snel alles een plekje gegeven en toen boodschappen gaan doen. Luan mocht vandaag kiezen wat we gingen eten en hij wilde uit eten patatjes. Zo gezegd zo gedaan dus. Bij het boodschappen doen mocht Timo kiezen wat hij morgen wilde eten en papa zondag. Nadat alles in de kar lag en we afgerekend hadden, hebben we bij de bekende patatzaak lekker patatjes gegeten. Luan kostte het veel moeite om alles op  te krijgen, maar na een kleine drie kwartier konden we weer richting huis. Hier hebben de mannen hun pyjama aangedaan en nog even lekker gespeeld. Iets later dan gepland lagen ze in bed, maar ja moet kunnen als je vakantie heb.
 



De volgende dag waren ze lekker op tijd wakker maar hielden ze enigszins aan de gemaakte afspraak die avond daarvoor. Na het ontbijt en alle rituelen zijn we richting Nunspeet gereden en hebben daar door het winkelcentrum gelopen. Er was een markt en de mannen mochten iets uitkiezen in de speelgoedwinkel. Luan had al snel zijn keuze gemaakt; een Bobo spelletjes. Voor Timo ligt het altijd wat moeilijker om te kiezen dus hopelijk lukt het verder op deze week.

Na Nunspeet zijn we richting de camping gereden om te kijken hoe het daar er bij stond. Heerlijk om daar weer even rond te lopen. Als ik mijn ogen dicht deed en de zon op mijn wangen voelde en de vogeltjes hoorden fluiten ha dik het idee dat ik er al weer helemaal was. Maar ja de werkelijkheid was anders. Er was een hoop werk aan de winkel want het plekje lag vol met bladeren en groene aangeslagen tegels. Kortom de handen moesten nog uit de mouwen deze week.

Natuurlijk hebben we nog even bij gekletst en afgesproken maandag langs te komen zodat de kids kunnen helpen met de kalfjes eten geven. Het stekkie kan dan vrij gemaakt worden van alle bladeren en verder de caravan even leeg halen omdat hij voor een check even weggaat.

Eenmaal terug in het huisje hebben de mannen lekker gespeeld, spelletjes gedaan en achter de tablet gezeten. Ondertussen keken we naar het schaatsen op t.v. onder het genot van een drankje en wat chips. Wat heerlijk om zo de tijd met en voor elkaar te hebben. ’s Avonds hebben we natuurlijk pasta gegeten, Timo mocht kiezen. Na het eten heeft Luan papa geholpen met het opruimen van de tafel en dit werd natuurlijk met grote zorgvuldigheid  grote schoonmaakbeurt en ja hoe kun je dat nou het beste doen…………….

 
Juist ja, al zittend op de tafel “want anders kan Luan er nie bij!” En gelijk heb. Nou hij is nog nooit zo schoon geweest. Na het eten snel de pyjama aan en daarna hebben al mijn mannen een spelletjes kaarten gedaan. Er gaat nu geen moment voorbij of de kaarten komen te voorschijn!

 
 
Maar de tijd vloog ook om en al snel was het tijd om te gaan slapen. Deze keer had papa de eer en mocht hij naar Luan naar bed brengen. Natuurlijk ging dit met het nodige gegiebel maar uiteindelijk lag hij in bed en las papa een verhaaltje voor van Bobo.
 
 
En zo te zien was het heeel spannend. De slaap daarna wilde niet echt komen. Pas toen mama even bij je kwam liggen, viel je uiteindelijk in diepe slaap tot de volgende dag. Keurig op afgesproken tijd kwamen jullie naar boven. Wat een kanjers hebben we toch!

Na alle ochtendrituelen zijn we op de fiets geklommen om een heerlijke fietstocht van 15 km te maken door de Veluwse bossen. Wat is de natuur toch mooi en zeker met de zon die zich regelmatig liet zien. Bij Vierhouten hielden we een tussenstop waar we lekker wat dronken en de jongens een ijsje aten.


 
Daarna hebben we de laatste kilometers gereden. Vermoeid kwamen we aan bij het huisje en zijn papa en Luan een heerlijke appeltaart gaan maken en heb ik samen met Timo een spelletje kaarten gedaan.
 

En nu, nu zitten we voor de buis klaar voor het schaatsen, gaat Luan lekker knutselen en Timo vermaakt zich achter zijn laptop. . Wat een quality time! Wat een rijkdom! Ik blijf het maar zeggen maar dit is echt GENIETEN!
 

Genieten
 
Samen met elkaar
Genieten
Als gezin
Genieten
Alle tijd voor elkaar
Genieten
Wat is dat toch fijn
Genieten
Van de wonderen in de natuur
Genieten
Van Gods wonder
Genieten
Wij samen zo met elkaar.