Vakantie-avontuur

Het vooruitblikken op de zomervakantie begint bij ons al vroeg weer na de laatste zomervakantie. We willen namelijk het liefst voordat het nieuwe jaar begint geboekt hebben. En zo ook dus vorig jaar; alleen hadden we dit jaar wat meer eisen dan normaal en mocht de camping ook wat luxer zijn dan normaal in verband met ons 12.5 jarig jubileum. De eisen waren dus een zwembad met glijbanen, groot plekje, niet meer dan 1 dag rijden en gelegenheid tot vissen. En dit alles in Frankrijk. Na lang zoeken, vonden we een camping in de Jura en 1 in Bretagne aan de kust. Timo mocht uiteindelijk de knoop doorhakkenen koos voor de glijbanen in de Jura. We namen een iets luxer plek met schuurtje, koelkast, lig bedden, een tafel met stoelen en een bq. Helaas was er geen plek aan de rivier maar wel dicht in de buurt. Prima en we deden de reservering voor de periode van 6 augustus tot 20 augustus.

De maanden vlogen voorbij en steeds meer keken we uit naar deze drie weken met elkaar. Drie weken vakantie die  zo belangrijk zijn. Drie weken waarop we als gezin op elkaar aangewezen zijn. Drie weken waarin de telefoons uitgaan, de piepers (Lo zit bij de vrijwillige brandweer en de oproepbare BHV van zijn werk) uitgaan en er geen mails gelezen worden en/of telefoontjes voor het werk gepleegd worden. Totale rust vanuit het werk, een welverdiende rust naar hard werken.

Rond mei begon het bij mij te kriebelen. Te kriebelen in de zin dat ik dacht aan alle toestanden om de voortent af te breken en alles weer een plekje te geven in de caravan voor de reis naar Frankrijk. Waarom niet gewoon kamperen met een tent; een droom die ik altijd had om met mijn gezin te doen! Maar ja hoe ging ik dat duidelijk maken aan Lo. Hoe meer ik eraan dacht hoe meer zin ik kreeg om te gaan kamperen met een tent.  Toen ik het voorstel deed, werd ik natuurlijk enigszins voor gek verklaard. Wie gaat er nu kamperen met een tent als je een caravan hebt. Maar na 2 dagen was ook Lo om en speurde hij marktplaats af op zoek naar  een tent. En ja hoor deze vond hij al snel. Er werd op verschillende tenten een bod gedaan en jammer genoeg waren niet alle tenten meer beschikbaar en net verkocht. Uiteindelijk werd het een 6 persoons pyramide tent voor zo’n €80. Vanuit Stroe was het een klein uurtje rijden en zo toog Lo nog geen week na mijn voorstel af om de tent op te halen. De dag daarna zette we de tent op en het viel ons allemaal mee. De tent zag er nog goed uit, was lekker ruim en ik zag ons al zitten in het zonnige Frankrijk.

Oeps een klein pijn puntje want ja die zon was ons niet gegarandeerd want zoals mijn ouders het zeggen gingen we na het regengat van Frankrijk  en dan nog wel met een tent terwijl een sleurhut hebben! Volgens Lo zat ik in mijn midlife maar mij kon het niks schelen! Ik keek ernaar uit en zag mij zelf al hakend voor de tent zitten terwijl de mannen heerlijk aan het vissen waren.

 

De weken daarop werden de nodige zaken aangeschaft waaronder een poti poti (portable toilet), schaduwdoek en slaapmatrasje. Iedereen om ons heen begreep er niks van, maar wij kregen steeds meer pret erin en toen was het eindelijk zover en togen we 6 augustus af naar Frankrijk. Na een voorspoedige reis kwamen we daaraan, bewonderde de camping, het zwembad, ons plekje en het vismeer. Hier konden we wel twee weken vertoeven en vol van geluk zaten we die avond met een biertje voor ons tent (zoals een collega van mij al had voorspeld). Heerlijk!

De dagen die volgden waren qua weer wisselend en het hoogtepunt was dag 5 met wel 15 ml regenwater. Ons plekje was inmiddels veranderd in een modderbad en bij de receptie regelde ik wat grint want lopen was bijna niet meer te doen. De voorspellingen waren niet om naar huis te zingen maar dinsdag beloofde weer een goeie dag te worden. Maar ook daarna was het weer veel regen. In onze gedachten, los van elkaar, wikte en weegde we het een en ander af en uiteindelijk was Lo degene die woensdag uitsprak laten we naar huis gaan eerder. Dan sparen we geld en kunnen we daar leuke dingen doen. Net gewend aan het idee gingen we kijken naar het weer aldaar en daar werden we ook niet blij van. Uiteindelijk kwamen we uit op Frankrijk, de Lot en gingen we op zoek naar de camping waar we eerder hadden gezeten toen Timo 7 jaar uit was. De foto’s op de laptop hielpen met de exacte naam van de camping en het telefoonnummer. Daar ging ik dan met mijn beste Frans belde ik op. Gelukkig sprak ze een beetje Engels en kon ik in die taal verder praten. Na twee zinnen vroeg ze ook of ik Nederlands sprak, nou dat ging helemaal makkelijk. En we hadden geluk ze hadden nog genoeg plek over ook aan de rivier. Het weer was ook daar niet goed geweest maar de voorspellingen waren beter. Niet wat ze gewend waren in het zomerseizoen maar voornamelijk droog weer.

 

Wat wij zagen waren in ieder geval hogere temperaturen dan in Bonnal en zo ruimden we donderdag alles zo goed al alles op en stonden we vrijdag om half 6 op en vertrokken we uiteindelijk rond kwart voor 9 richting Touzac. De jongens hebben zich prima gedragen en we hebben geen kind aan ze gehad. Mooi dat betekent dat we volgend jaar makkelijk naar het Zuiden kunnen rijden. Op de camping kregen we een briefje mee met de nummers waaruit we konden kiezen . en de keuze was uiteindelijk snel gemaakt; no.66. Na de nodige uitleg over de camping en het bestellen van brood togen we af naar ons plekje en gingen we bouwen. Tussendoor even gegeten en rond 21.00 uur stond alles weer op zijn plek en konden we weer genieten met een biertje voor onze tent. Wat een uitzicht en waarom hadden we dit niet meteen gedaan? Omdat het ver rijden was maar wow wat was dit geweldig. Timo kan gewoon vissen vanuit zijn plekje. Luan doet gezellig mee, wel met zijn zwemvest aan, en papa heeft het er maar druk mee maar is in zijn sas. En ja mama, die haakt erop los en geniet van haar mannen die genieten! Wat een gelukzalig gevoel; precies zoals vakantie hoort te zijn.

2014

2010

 

 

 

 

 

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En nu zijn we al weer twee dagen verder, vele foto’s verder van vissende mannen met en zonder vis, spelende kinderen, en ja allemaal foto’s van dat ene gelukzalig gevoel! Wat een feest om hier te kunnen zijn en te mogen genieten van het spectaculaire uitzicht, de honderden sterren ’s avonds, de ijsvogeltjes, de vissen die springen in het water, de serene rust maar vooral genieten van elkaar en die twee kanjers van een broers!

Ook in de ochtend vroeg wordt er al gevist!

Hier probeert Luan zijn losse tand eruit te trekken. Uiteindelijk heeft mama hem eruit gehaald!

Ook Luan heeft de smaak te pakken!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Broers

 

Wie had dat ooit gedacht

Wie had dat ooit nog verwacht

Twee kanjers allebei van ons

Twee kanjers, zo verschillend maar o zo gewoon

 

Twee broers hand in hand aan de rand van het strand

Twee broers al vissend aan de rand

Twee broers naast elkaar

Twee broers, zo verschillend maar o zo gewoon

Twee broers vrolijk lachend en spelend met elkaar

Twee broers ruzie makend met elkaar

Twee broers knuffelend en zoenend wat een mooi gebaar

Twee broers, zo verschillend maar o zo gewoon

 

Twee broers zo verschillend maar toch ook niet

Twee broers met ieder hun eigen pijn en verdriet

Twee broers met ieder hun eigen verhaal

Twee broers, zo verschillend maar o zo gewoon

 

Twee broers geboren uit liefde in elke een ander werelddeel

Twee broers die elkaar ontmoette

Twee broers die elkaar nooit meer los lieten

Twee broers die houden van elkaar

 

 

Terug in de tijd Val de bonnal

Zaterdag 9 augustus.

Gisterenavond lagen we nog maar net in bed of we hoorden Timo roepen vanwege de regen. Het regende ook best behoorlijk hard dus hup alle spullen gesjouwd naar onze tent. Papa had het er maar druk mee en Luan sliep gewoon door. De volgende ochtend keek hij dan ook vreemd om zich heen maar begreep hoe en wat toen we het hem uitlegde. Het weer was bewolkt maar de temperatuur was goed. Vandaag stonden de boodschappen op het programma en we kozen voor grote winkels iets verder weg deze keer en een ritje langs de mc Donald voor gratis WiFi. Ja, we blijven Hollanders wat dat betreft.

In de grote winkel keek jij je ogen uit, maar was vooral opzoek naar het speelgoed. Want ja mama had nou eenmaal beloofd dat je in Frankrijk wat speelgoed  mocht kopen. En daarnaast had je ook van opa en oma de nodige centjes gekregen. De keuze was niet snel gemaakt want ze hadden echt mooie dingen; brandweerman Sam kazerne, brandweerman Sam auto, autootjes van het Chinese cars filmpje wat je altijd kijkt, auto’s die je kan ombouwen tot een robot en playmobil. Ik ben benieuwd hoe je reageert als we naar zo’n grote speelgoedwinkel gaan! Uiteindelijk koos je voor de auto die je kan ombouwen tot robot. Later zou blijken dat dit een goeie keus was, want je liet hem de komende dagen niet meer los en speelde ermee op los. Je had ook al snel door hoe je in de verschillende stappen de auto kon ombouwen.

Na de boodschappen zijn we bij de mc Donald wat gaan eten en drinken en heeft mama geprobeerd het spelletje van  Timo te downloaden. Gelukkig lukte dit al bleek later dat het vergeefse moeite was geweest want het was toch niet zo’n leuk spelletje. Eenmaal terug op de camping hebben we nog even een duik genomen. Wel een korte duik  want het was al bijna etenstijd; bq tijd!

Het is heerlijk om te zien hoe de kids zich vermaken in het zwembad! Al is en blijft de glijbaan wel favoriet. Ook voor Luan en wat moet dat toch vermoeiend zijn voor hem elke keer weer die trap voetje voor voetje op. Maar wat doet hij het toch goed! Ook in het zwembad zelf vermaakt hij zich prima en is het een echte waterrat. Zijn grote broer boft hier ook maar mee want die houdt ook heel veel van zwemmen.

 

 

 

 

Van de bq genoten de mannen en daarna werd er natuurlijk weer gevist. Hoe kan het ook anders, maar mama vindt het allemaal prima zolang haar mannen het maar naar hun zin hebben.

Al snel was het voor Luan weer tijd om te gaan slapen en wederom sliep hij vrij snel in. Toen Timo ging slapen begon het weer te regenen en hebben we de gehele boel maar weer verhuisd. Ja zo ’s avonds laat vindt er een hoop bedrijvigheid nog plaats. Eenmaal in ons bed sliepen we allemaal vrij snel in.

Zondag 10 augustus

Op tijd waren de mannen weer wakker; 8.00 uur. Na de nodige knuffels en gestoei zijn we eruit gegaan en hebben we de schade bekeken van de regenen. Op wat drassigheid na beloofde het weer een droge dag te worden. En dat werd het, een dag die we voornamelijk doorgebracht hebben bij het zwembad. In de ochtend ging Timo nog even zelfstandig vissen bij de rivier maar daarna werd het zwemmen. Hij zorgde vast voor een bedje totdat wij kwamen. Heerlijk hoor dit is het weer waar mama veel van houdt! Zon, zo af en toe een wolkje, zwemmen om af te koelen en vervolgens weer zonnen. O ja en proberen te lezen, nog steeds zonder bril! Mmmm best lastig moet ik je zeggen en vermoeiend. Maar ja het zij zo en als het goed is, is morgen of overmorgen de bril er. Luan had het op een gegeven moment wel gezien en is samen met papa terug gegaan naar de tent. Timo en mama bleven nog eventjes maar al snel wilde Timo ook terug want hij had zin om te vissen. Dus hup terug naar de tent en daar gingen papa en Timo weer richting de rivier. Mama en Luan bleven bij de tent; even uitrusten en dat deed jij letterlijk. In je tentje, waar je aan het spelen was met je auto viel je heerlijk in slaap. Mama las ondertussen wat en haakte nog wat toeren aan haar nieuwe omslagdoek! Heerlijk hoor; dit is het toppunt van vakantie! En begrijp me niet verkeerd dat ik daarmee bedoel dat een ieder weg is en/of slaapt!

Toen Luan wakker was, waren papa en Timo ook terug en hebben we even lekker geborreld en daarna was het al snel weer tijd om eten klaar te maken.

Na het eten begon het te regenen en dit hield lange tijd vol. De 15.7 mm die ze voorspeld hadden, kwam ook echt met bakken uit de hemel. Maar papa had alles goed voorbereid en binnen bleef het droog. Toen we gingen slapen was het droog en natuurlijk sliepen de mannen bij ons!

Maandag 11 augustus

Vandaag moesten de nodige boodschappen weer gehaald worden en aangezien het geen zwemweer was, hebben we dat in een ander plekje gedaan. Een mooie rit door de prachtige heuvels bracht ons hier naar toe. In de winkel kocht Luan nog een vriendje voor zijn auto. Een zelfde soort “maar nu konden ze samen spelen met hem!” En ja hoor ook deze was onlosmakelijk verbonden met hem. Heerlijk om te zien hoe twee van die kleine autootjes hem zo blij kunnen maken en dat hij zich daar uren achtereen mee kan vermaken. Ook deze auto had hij snel door qua ombouwen; heel knap van hem! En van zijn grote broer die het echt wel een aantal keren heeft voor moeten doen met heel veel geduld!

Terug op de camping ging er serieus gevist worden door de mannen in het vis meer. Bepakt en bezakt met hengels, koffers, stoelen, etc. vertrokken ze richting het vismeer. Luan en ik bleven achter en vermaakten ons zelf met spelen, haken, lezen en Luan vooral met praten en vragen stellen! Zo op zijn tijd staat dat mondje niet stil en kletst en praat en vraagt het maar door. Heerlijk hoor!

Rond 4 uur zijn we ook die kant op gelopen en natuurlijk gingen de auto’s mee. Bij het vissen hebben we zo’n drie kwartier gekeken o,.a. naar de vissen die papa en Timo naar boven haalde; kleine cat fish (meervalletjes). Helaas geen grote maar dat drukte de pret niet! Rond 5 uur zijn we terug gelopen naar de camping en hebben we even wat gedronken. Daarna is papa gaan koken. Na het eten was er nog even tijd om te spelen in de speeltuin maar daarna was het toch echt tijd om te gaan slapen. Dit vond je een minder goed idee zeker omdat papa en Timo nog even gingen vissen. Dikke tranen waren het gevolg; wat een verdriet had jij. En ik vroeg me echt af of dit alleen tranen van verdriet waren vanwege het vissen of ook nog andere tranen. Ze kwamen vanuit je tenen en dicht bij mama huilde je uit. We hebben zeker wel een kwartier samen gezeten voordat je toe was aan een volgende stap.

Eenmaal in je bedje knuffelde we er nog op los en al vrij snel viel je in slaap. Niet veel later kwamen papa en Timo terug. Dat was wel heel snel maar beide hadden vast gezeten. Ondertussen klonk de eerste muziek vanuit het zwembad; het was avondzwemmen! Met wat kleine moeite wist ik Timo te overhalen en even later vertrok hij met zijn vader richting het zwembad. Een uur lang roetsjte hij onder het genot van de vrolijke muziek van de glijbaan af en had hij veel lol om de badmeesters die gekke kapriolen uit haalden. Moe naar voldaan kwam hij terug en vertelde hij volop wat hij allemaal gezien had! Heerlijk dat enthousiasme van hem! Na een toetje is hij heerlijk gaan slapen, in zijn eigen tent deze keer en keken mama en papa samen nog even terug op een heerlijke dag! Op naar de volgende!