Het laatste weekend van de vakantie is aangebroken. Wat was het een heerlijke vakantie en wat hebben we genoten met elkaar. De tijd is omgevlogen; tijd om terug te blikken en vooruit te kijken. Het is al lang geleden dat ik geschreven heb; niet omdat ik niks om over te schrijven had maar soms lopen de dingen nu eenmaal zoals ze lopen maak je daar keuzes in.
2016 was een bewogen jaar met name voor onze kleine vent en school. Vanaf mei zijn we ongeveer bezig geweest met zijn vorige school. Ik schreef hier al eerder over en zal daar dan ook niet verder over uitwijken. Na de herfstvakantie was het dan eindelijk zover en mocht Luan volledig over naar De Thermiek. Wat zijn wij blij geweest met deze keuze. Hij maakt hele lange dagen; vroeg de deur uit om met de bus naar school te gaan en rond kwart over 4 weer thuis. Moe en voldaan is hij dan echter zo anders moe dan op de vorige school. Daar was hij moe van het op zijn tenen lopen, moeten presteren om de klas bij te houden, teleurstellingen, vele pittige valpartijen, etc. Elke dag een bleek gezichtje en niet vrolijk.
Hier is hij gewoon moe van de dag, de indrukken, de werkjes en sportactiviteiten. Echter met een lach en vol verhalen komt hij thuis. Hij heeft ook enorme stappen gemaakt in zeer korte tijd. Leest spontaan de ondertiteling, borden langs de weg, tijdschriften, etc. Voorheen vond hij lezen helemaal niet leuk. Reken kan hij als de beste en verbaasd onze elke weer met sommen uit zijn hoofd. Kortom hij heeft plezier in het leren en dat is o zo belangrijk. Op school zijn ze ook heel tevreden en zien ze dat hij het ook naar zijn zin heeft op school. Okévallen doet hij ook op deze school en dat zal ook zo blijven en niet minder worden. Kortom wij zijn zeer blij dat we doorgezet hebben en dat hij nu op de juist plek zit op school. Voor de kerstvakantie zijn we bij hem in de klas geweest bij een kerstbrunch. Heerlijk om te zien hoe hij dan geniet en hij zich thuis voelt. Het gemak waar hij mee naar de juffen loopt en zich vertrouwd voelt. Hij heeft ook echt geboft met deze juffen. Twee wat oudere dames die hun passie voor hun vak uitstralen en voelbaar is. En een lieve hulpjuf.
Vakantie waren onze kanjers echt wel aan toe. En genoten hebben ze zeker. We hebben niet al te veel ondernomen en vooral ook lekker gechilled. Timo had zijn nieuwe zelf gekochte pc en vermaakte zich daar prima mee. Luan heeft nog heerlijk gelogeerd bij oma en is daar gruwelijk verwend. Precies zoals oma’s horen te doen!
Thuis maakte we er elke dag een feestje van; pyjama dag, picknicken bij de openhaard, lekker chillen, filmpje kijken, ipad dagje, lekker eten, Sea Life, gewoon doen waar je zin in heb. Heerlijk om de dag zo relaxed op te starten. Dat zal maandag wel weer wennen worden als de wekker gaat en we weer in het oude ritme moeten gaan komen.
We hebben echter weer veel om naar uit te kijken; vakantie in Nunspeet, vakantie in Drente Huttenheugte, vakantie in Frankrijk. Wat een rijkdom en fijne en mooie momenten samen! We kunnen als het ware aftellen van vakantie naar vakantie.
In de vakantie hebben we ook het gesprek gehad over de aanpassingen voor Luan’s fiets. We hopen echt dat dit goed gekeurd gaat worden door de WMO en Luan op deze manier straks zelfstandig lange stukken kan fietsen. Nu lukt dat niet en hangt hij achter mijn fiets echter gunnen wij hem zelfstandigheid op zijn eigen fiets d.m.v. trapondersteuning en diverse andere aanpassingen. We wachten in spanning het antwoord af.
Ook is papa deze vakantie hard in de weer geweest met het nieuwe bed voor Luan. Een echt strandhuis; een bed waar hij in ieder geval niet meer uit kan vallenen hem een hoop knussigheid geeft. Hij is er helemaal blij mee en kan niet wachten tot het klaar is. Als het bed eenmaal klaar is kunnen we gaan starten met het verder opruimen en inrichten. Zijn tijdelijke slaapkamer bevalt hem ook wel en het liefst ligt hij daar nu hele dagen met zijn ipad en ds.
In de vakantie waren er ook wel wat moeilijke momentjes, valpartijen. Moeilijk was het vooral als het even anders liep dan Luan in zijn hoofdje had. Buiten de vakanties om is het ritme duidelijke en verlopen de dagen altijd hetzelfde. In de weekenden en vakanties verlopen die nog weleens anders. Over het algemeen wel via hetzelfde ritme echter zijn er wel eens van die momenten dat het anders loopt. En o wat is het dan lastig voor onze kleine vent. Tranen en verdriet zijn meestal het gevolg. Zo ook bij een spelletje wat hij aan het spelen was samen met o.a. zijn grote broer. Het ging anders, hij voelde zich niet begrepen en boos liep hij weg. Samen naar boven gegaan en boosheid en verdriet kwamen eruit.
Winnen verliezen
Wat is het toch soms lastig
Als de dingen anders lopen
Even ben jij jouw houvast kwijt
En ben jij degene die hulpeloos in het rond grijpt
Boosheid verdriet alles komt eruit
Even weet je niet goed wat te voelen
Je bent boos en dan huil je het weer uit
Uiteindelijk kruip je op schoot
En leg jij je hoofd tegen mijn schouder
Samen zitten we zo minuten lang op bed
Je huilt
Je snikt
Het komt vanuit je tenen
Diepe halen
Dan komt je tot rust
In stilte blijven we zo zitten
En troost ik je
En in stilte huil ik met je mee
