Alle ballen verzamelen

Al zittend onder de veranda met uitzicht op de camping schrijf ik dit blog. Heerlijk om weer mijn gedachten op papier te kunnen zitten. Door een goeie balans te zoeken tussen te veel en nauwelijks mijn schouder te belasten kan ik weer een eind komen met schrijven achter de laptop. Al moet ik zeggen dat dit in het weekend mij beter afgaat dan door de weeks na mijn werk. Dan is hij eigenlijk al overbelast, maar ik heb me voorgenomen dan gewoon alleen foto’s te posten; net zoals ik op mijn facebook pagina doe. Ik weet dat ik een aantal trouwe lezers heb, die geen faccebook hebben……..

"Lieve papa, 

Wij houden van jou!"

Vaderdag 2014!

De laatste 1,5 week voor de kinderen is aangebroken. Ja 1,5 week want ze zijn twee dagen eerder vrij ivm een verhuizing van de andere locatie naar de school van onze kids. Als ik terug kijk op het afgelopen jaar is het jaar omgevlogen. De weken vlogen voorbij als een geoliede machine die zijn werk goed aflevert. Mijn schouder bracht wel wat roet in deze geoliede machine maar nu na 10 weken hebben we ook hier weer onze draai in gevonden.

Die laatste weken voordat de vakantie start is altijd stressen. De laatste activiteiten die nog even tussendoor komen, Avond4daagse, voor Luan nog wat doktersbezoeken in het ziekenhuis, drukte op het werk, evaluatiegesprekken met school, cito uitslag bespreken op school, rapportgesprekken van school, evaluatiegesprekken in het Revalidatiecentrum en dan voor Timo kamp en musical. Een hoop ballen om in de lucht te houden waarbij het humeur niet altijd bij alle partijen op de juiste manier aanwezig was. Maar keer op keer kwamen we er weer uit. En ook deze keer weer steeds de beloften aan mijzelf dat ik het volgend jaar rond deze tijd toch echt anders gaat doen.

Trots op zijn medaille!

En Timo ook trots maar die had het te druk voor de foto:)

Timo’s kamp zit er op en de afgelopen twee dagen krijgen we steeds meer verhalen te horen. Van de juffen en meester hebben we gehoord dat hij genoten heeft en zij van hem! Altijd prettig om te horen, maar nog prettiger om de ogen van Timo te zien stralen als hij vertelt over zijn avonturen. Heerlijk om te zien en te horen hoe hij genoten heeft!

Zo ook gisterenavond van de voetbal. Samen met de dochter van de boer naar Kootwijkerbroek gefietst en papa sloot daar later aan. In de buitenlucht op groot scherm de spannende wedstrijd Nederland – Costa Rica gekeken. En o wat was het een spannende wedstrijd en wat heeft Nederland er voor gevochten. Uiteindelijk kwam het uit op de penalty’s en won Nederland met 4 – 3. Tot op je onderbroek nat kwam je samen met papa thuis want onderweg hadden jullie een flinke bui gehad. Maar wat heb je genoten. Vanochtend werd je pas om 11.00 uur wakker en heb je dus heerlijke slaapuurtjes gemaakt en ben je fit voor de week die komen gaat. Woensdag voetbal kijken, donderdag musical en vrijdag musical. Kortom weer genoeg spannende dingen deze week.

De eerste winde is een feit!

Ook Luan had beet maar geen vis...............

Voetbal kijken en ondertussen stiekies doen.

Onze kleine doerak gaat ook maar door met ontwikkelen. Wat is hij gegroeid dit laatste jaar. Zijn spraak- en taalontwikkeling vraagt de nodige aandacht maar het is een volhouder. Hij geeft niet snel op en desnoods tekent hij in de lucht met zijn vingertjes wat hij bedoelt. In het najaar zal hij weer getest gaan worden en ondertussen oefenen we hard met hem, maar ook weer niet te veel. We vinden het naast zijn drukken programma in het revalidatie centrum (1x zwemmen, 1x fysio en 1x logo) ook belangrijk dat hij kind kan zijn, lekker kan spelen met en bij andere kinderen. En daarbij zorgen dat hij niet overbelast raakt. Voor de zomer staat nog op het programma de tandarts en het ziekenhuis. Bij de tandarts gaat hij morgenochtend eerst droog oefenen en over twee weken gaat hij dan voor een behandeling om 1 van zijn tandjes waar een gaatje in zit te behandelen. In het ziekenhuis wordt zijn gehoor nogmaals getest omdat hij de vorige keer net op het randje zit. Wij ervaren, wat zijn gehoor betreft, eigenlijk geen verbetering na zijn buisjes en hebben het idee dat hij niet voldoende hoort. De test zal het uitwijzen en ik verwacht dat we nog regelmatig bij de KNO arts langs zullen gaan. Het is best belangrijk dat hij goed hoort voor zijn spraak- en taalontwikkeling. Niet iets om geen aandacht voor te hebben.

Grote broer leest kleine broer voor; proefslapen in de tent!

Kijk ik fiets!

En bij mooi weer een plons in het zwembad van de boer en boerin.

En ja dan loop ik zelf nog met kalkafzetting in mijn schouders. Zoals ik schreef is week 10 reeds voorbij. De ontsteking is inmiddels wel weer weg en ik heb gelukkig wel meer beweeglijkheid maar de pijn is nog aanwezig en de bewegingen die ik kan maken zijn beperkt. Bij te veel gebruik merk ik het ’s avonds meteen en ook elke ochtend wordt ik met pijn wakker. Gelukkig mag ik as woensdag weer naar de orthopeed en ben benieuwd wat we hier aan gaan doen. De rest van mijn leven hiermee lopen dat wil ik in ieder geval niet.

De man des huizes is gelukkig gezond maar maakt naast zijn vele uren op het werk ook vele uren in het huishouden. Maar wat doet hij dat goed en wat ben ik trots op hem! Hij houdt zijn ballen in ieder geval hoog in de lucht en het lukt hem aardig goed om deze in de lucht te houden. Bij mij echter vliegt er her en der nog weleens op de grond met alle frustraties van dien. En ja soms zijn er ballen zelfs even zoek met alle gevolgen van dien.

Want ja, voor mij als controle freak is het best lastig als je een aantal zaken nu aan een ander over moet laten. En echt het zijn maar simpele dingen want denk aan hoe je een onderbroek opvouwt, de was ophangt, kamers opruimt, etc. etc. Zaken die nu vooral Lo doet en ik moet laten. En ja je denkt waarschijnlijk nu waar maak je je druk om en oke het druk maken is al stukken minder dan een aantal weken geleden maar toch……….

Nog 1,5 week en dan kunnen de kids gaan genieten, kan ik een aantal ballen loslaten en kunnen we als gezin gaan aftellen naar onze zomervakantie; twee weken naar Frankrijk en 1,5 week naar de boer en boerin. Heerlijk wat zie ik hier naar uit. Effe er lekker tussen uit als gezin, geen verplichtingen, gewoon met elkaar! Tuurlijk zitten we elk weekend op de camping maar denk dan niet dat er geen telefoon aan staat, geen mail gelezen wordt, er niet gebeld wordt voor advies. Dat gaat gewoon door alleen het voordeel is dat we niet naar ons werk kunnen rijden. We zitten inderdaad elk weekend in een soort van vakantie stand maar straks mogen we dat 3,5 week lang! Heerlijk vooral omdat ik dan, eenmaal in de auto, een boel ballen kan laten vallen voor even. Maar voor nu is mijn motto nog even ”Alle ballen verzamelen!”

Kamp 2014!