vrijdag 31 juli 2015

Vive la France

Het is 22.22 uur en Luan slaapt al ruim 2 uur. Bij de Fransen is het nog volop leven. Als Luan naar bed gaat, gaan de Fransen pas eten. En zelfs nu nog lopen de kinderen rond, wordt er nagetafeld met het nodige Franse gebabbel en zo op zijn tijd staat de muziek op een volume waar we niet blij van worden. Gelukkig heeft Lo er na een aantal dagen wat van gezegd en lijkt het erop dat ze er rekening mee houden en gaat het volume omhoog bij hun favoriete liedje. Over de smaak daarvan zullen we het maar niet hebben. Hun eigen volume gaat echter gewoon door en de kinderen doen daar vrolijk aan mee. En dan hebben we het nog maar niet over de fiets van een van de kinderen die heerlijk piepend remt. En echt niet zo'n klein beetje! Ik zou me echt schamen en zorgen dat die piep heel snel verholpen zou worden. Maar nee hoor na een week klont het vrolijke gepiep nog steeds. Ik zal maar niet schrijven wat Lo zijn idee was met deze fiets!

 

Verder zijn het lieve Fransen hoor! Ze zijn echt vriendelijk, boden zelfs een steak aan voor Spyro, die we trouwens vriendelijk afsloegen. Maar het zijn en blijven Fransen. Opvallend is wel dat de kinderen over het algemeen niet mekken of zeuren. Natuurlijk wordt er wel geruzied en gehuild maar niet meer dan normaal. In de ochtend is het even genieten van de serene rust, maar al snel is er leven in de brouwerij en breekt het vrolijke Franse gekwebbel los. Het zijn wel goeie Franse lessen want ik kan het niet laten om te volgen wat ze zeggen. En zo op zijn tijd baal ik want dan kletsen ze zo snel dat ik het niet meer begrijp! Ja, ik ben een echte Hollander of is dat een excuusje?! Ach om mijn Franse taal bij te houden, kan het geen kwaad om mee te luisteren. 

 

De rust keert weder op de momenten dat ze afwezig zijn om te zwemmen in de rivier of het zwembad of gewoon lekker aan het spelen zijn bij de tent. 

Ach ja het zijn en blijven Fransen die het leven uitbundig vieren! Meerdere keren tafelen met elkaar en niet zo als wij Hollanders het eten vaak snel naar binnen werken! We kunnen nog best wat van ze leren. Zij maken ze kennelijk niet druk over het feit of hun kinderen wel genoeg uren slapen! Of zullen ze er wel op tijd in gaan als de kinderen naar school toe gaan? Het lange tafelen blijft echter wel iets wat die Fransen altijd doen. Evenals het meerdere keren een warme maaltijd nuttigen. O ja en vooral met veel brood en wijn en als ze wat jonger zijn bier!

 

En zo houden de Fransen er nog een x aantal gewoontes op na. Winkels die tussen de middag 1,5 uur dicht gaan, we kennen allemaal wel 'met de Franse slag', ook bij een Franse markt moet je op tijd zijn en als je enkele woorden in het Frans zegt gaan ze er al vanuit dat je vloeiend Frans spreekt. Ze kletsen dan razendsnel terug alsof je de taal vloeiend spreekt. Als je in Frankrijk ooit geweest bent, kun je er vast zelf nog wel wat bedenken. 

Maar toch hou ik van dit land en hebben mijn ouders mij daarmee goed besmet! Ik zou er wel veel langer kunnen vertoeven dan die drie weken per jaar in de zomer. En ja pa ik hoor je het al zeggen "jouw tijd komt" als ik met jaloezie jullie avonturen lees zo'n 12 weken per jaar in het mooie Frankrijk. Al hebben jullie nu wel Spanje ontdekt!

 

Kortom de komende jaren zullen we nog vaak als gezin vertoeven met onze prachtige tent aan de mooie visrijke wateren in Frankrijk. En geniet ik elke minuut van de dag van mijn pracht gezin in dit mooie land met soms zijn o zo gekke gewoontes maar o zo lekkere eten, drinken, prachtoge natuur en mooie luchten. Wat zal ik het weer gaan missen. Vandaag is de laatste dag aangebroken. Prima weer, op de spetters van de regen na, om on te pakken. We kunnen terug kijken op een fantastische drie weken waarin we op en top genoten hebben van en met elkaar! 


"Het was een mooie en leuke vakantie"; aldus Luan vanochtend. Geweldog toch!


Ps foto's volgen later

 

 


zondag 26 juli 2015

Afscheid en vakantie


 

De laatste week voor de vakantie stond in het teken van het nemen van afscheid. Afscheid van groep 8, van de basisschool, van medeleerlingen, afscheid van een bijzondere tijd! Maandagavond mochten opa's  en oma's genieten van Timo's musical! En genoten hebben ze. Wat waren ze trots op onze kanjer! Dinsdagavond was het onze avond en wat hebben we genoten! Het was een avond met een lach en een traan. De emoties waren sowieso heftig deze week bij mij.  Soms leek het wel een achtbaan waar ik in zat waarbij lachen en huilen zich in een rap tempo afwisselde van elkaar.  Maar wat was ik super trots op onze kanjer. Hij speelde een opa en wat deed hij dat goed. Hij bleef van het begin tot het eind in zijn rol! 

 


Na de musical, las de directeur een prachtig gedicht voor en daarna mochten alle leerlingen een voor een bij de meester en juf komen. Een van beide sprak dan de leerling toe en daarna kregen ze een mooi boek "bagage"!  genaamd. Het was een mooie avond!

 

De woensdag mocht Timo uitslapen en daarna was het traditie getrouw snoep uitdelen. Om 10 voor 12 stonden we klaar op het plein om groep 8 toe te zingen. Daarna mochten ze rondjes door de school rennen en was het echt klaar! De basisschool zat er op voor Timo! Kleine kinderen worden groot. 



 


Donderdag hadden we nog een Eindfeest en natuurlijk ging onze grote vent gewoon gezellig mee. Vrijdagochtend heeft hij nog geholpen met het opruimen van de laatste spullen van het Eindfeest  en om iets voor twaalven luidde we de zomervakantie in met "Blij als een bij!"



 

Een heerlijke zomervakantie lag voor ons met eerst nog drie weken Frankrijk in Lacave: een camping aan de Dordogne! 

 

Eenmaal thuis was dat dan ook het eerste doel wat we voor ogen hadden; inpakken voor de vakantie! En terwijl ik dit schrijf, kwaken de kikkers op de achtergrond, laten de krekels van zich horen, staan de sterren aan de hemel en kabbelt de rivier rustig voort. 

 

Zaterdagochtend in de vroegte om half 3 zijn we gaan rijden. De kinderen en ehm ikzelf ook vielen al snel in slaap terwijl manlief na een korte nacht in no time ons door Nederland, door België naar Frankrijk bracht. Om half zes reden we de laatste grens over. Een half uur kater hielden we een stop en zorgen we door naar de plaats van bestemming met diverse tussenstops. Helaas was het druk, op de wegen en kwamen om 16.40 uur pas aan op de camping. Later dan gepland. 

Maar gelukkig zorgde Luan voor de nodige humor in de auto:

 

"We zijn al voorbij Stroe toch?" 

"Het is wel veel langer dan Stroe!"

 

De "zijn we er bijna!" Om de vijf minuten bleef gelukkig lang weg. Pas toen we bijna op de plek,van bestemming waren, liet hij deze van zich horen. Spyro heeft de autorit perfect doorstaan. En ook tijdens het opzetten van de tent, hield hij zich keurig stil. 

 

Man man we hadden de tent opzetten nog geoefend in Stroe maar daar ging het toch echt wat vlotter dan hier! Nou ja we moesten ook,even kijken waar we de tent op ons plekje neer gingen zetten. Uiteindelijk is dit scheef geworden en dat is een prachtige keuze geweest. We kijken mooi uit op de rivier. De tent van de jongens kon er helaas niet staan maar in onze tent is plek zat en had ook wel zo,p zijn voordelen volgens Timo.  Zoals met onweer en regen dan hoefde papa daar tenminste niet doorheen om hun op ge halen!

 

Toen de tent eenmaal stond, kon het inrichten beginnen en gelukkig was Timo mijn grote hulp. Luan hielp papa met de haringen en zo konden we nog redelijk op tijd wat gaan eten. Daarna douche en al snel gingen we die avond het bedje in. 

 

De dagen die daarop volgde, bestonden uit uitslapen (tot ongeveer 9 a 9.30 uur), ontbijten, vissen, haken, zwemmen in de rivier, zwemmen in het zwembad, vissen in de rivier, dobberen in de rivier, tussendoor drinken en eten, en weer zwemmen, vissen, etc. Etc.  O ja en soms ook nog boodschappen! Kortom het weer is hier echt super! Elke dag super heet, blauwe luchten, kortom we genieten met een grote G! Deze vakantie mag van mij jaren duren. Wat een quality time met elkaar! Ik zet de tijd even stil...............