zondag 2 april 2017

"Met een beetje risico komen ze er wel"

Deze titel verscheen afgelopen week in het nieuws naast "Uit een boom vallen, daar leert een kind juist van. Of toch niet?" Titels die allemaal een link hadden met de campagne van VeiligheidNL.

Op de een of andere manier irriteerde deze titels mij en de diverse interviews. Misschien omdat ik als moeder het heel lastig vindt om los te laten en onze kleine vent risico's te laten lopen. Toen hij op de kleuterschool zat, had ik een discussie met 1 van de moeders. Zij vond dat ik Luan betuttelde en het los moest laten en hem zelf de glijbaan op en af moest laten gaan. Ik probeerde het in eerste instantie uit te leggen echter ging ze gewoon de discussie aan en heb toen heel wijs mijn mond gehouden. Het liefst had ik haar van a tot z vertelt hoe het werkelijk was. Alleen bedacht ik mij toen ook "waarom zou ik dat doen? Ik ben niemand toch een verklaring schuldig?" 


Deze week moest ik daar aan terug denken en zeker nadat ik om kwart voor 11 gebeld werd door de moeder van het klasgenootje waar Luan een feestje van had. Hij was gevallen en zijn lip bloedde flink. Ik belde snel Lo, die net op de terug weg naar huis was dat hij kon omkeren.

Een klein uurtje later waren ze thuis en had ik een heel verdrietig manneke op mijn schoot met een hele dikke lip en zere knie. Wat was hij verdrietig en teleurgesteld. Zijn pijn en verdriet raakte mij diep en van alles ging er door mijn hoofd heen.


En ja vele zullen denken en zeggen ach dat gebeurt toch vaker dat je kind valt. Het hoort erbij en dan zou ik het liefst willen schreeuwen het is anders en het hoort er niet bij. Zeker niet vandaag!! Aan de buitenkant zie je niet veel maar onze kleine kanjer valt sneller dan een gemiddeld kind en hij kan zich niet opvangen. Hij is niet in staat om bij een val zijn armen naar voren te doen en zichzelf zo op te vangen of zijn klap te verminderen. Nee onze kanjer valt en vaak dan ook op zijn hoofd/gezicht/buik. Soms zelf ook nog met zijn goede arm onder zich en ja zie dan maar eens omhoog te komen. Dus nee het hoort er niet bij en nee het is niet normaal!!!

Meer en meer realiseert hij zich steeds vaker dat hij meer valt dan zijn klasgenootjes enof andere kinderen en dat maakt hem verdrietig en ja probeer dan maar eens uit te leggen waarom dat zo is. Omdat men vindt dat je met een beetje risico er wel komt?! 



Voor jou


Lieve grote kanjer van mij

Wat een verdriet had jij vandaag

Je keek zo uit naar dit weekend

Twee feestjes van je klasgenootjes

Echter vandaag was het van korte duur

Een val zorgde ervoor dat hij snel eindigde

Een dikke lip en zere knie hield je ervan over

Kleine grote kanjer van mij

Je was vandaag niet blij

Je had veel verdriet

Kom maar dicht bij mij

Ik troost en huil in stilte met je mee

Weet je samen komen wij er wel

Wij samen met z'n twee

Geef je handje en de pijn aan Hem

Hij zal je beschermen 

Waar je ook ben


We houden van je!