Herken je dit? Je besluit om even naar het dorp te gaan naar
wat winkels. Luan gaat mee maar inventariseert eerst welke winkels we allemaal
wel niet zullen gaan bezoeken. Vroeger benoemde ik dit naar hem maar als ik dan
een winkel xtra deed dan kreeg ik dit luid en duidelijk te horen dat ik dat
niet gezegd had. Tegenwoordig zeg ik 1000!! En hij weet nu dat het geen zin
meer heeft om dan verder te vragen. Keurig laat ik hem thuis plassen neem wat
te drinken en lekker mee en we gaan op pad. Luan heeft ondertussen praatjes
voor 10 dus dat winkelen komt wel goed.
En ja hoor we komen aan en we hebben nog geen twee winkels
gehad en er klinkt een “mama?” En aan zijn stem te horen weet ik al hoe laat
het is. “Jaaaa?” zeg ik. “Ik moet plassen!” Verbaasd kijk ik hem aan en vraag
hem hoe dit nu kan. “Je hebt thuis toch geplast?” En dan komt de aap uit de
mouw. “Nee dat lukte niet mama. Maar nu moet ik ECHT!” Zucht even twijfel ik of
we door gaan met winkelen en hij het maar moet ophouden maar besluit toch maar
terug te lopen naar de Hema. Ja terug, deze winkel hadden we namelijk als
eerste gehad! In de Hema ga ik op zoek naar klein geld want tegenwoordig moet
je er betalen. Voorheen ook wel maar dan stond er weleens een wc open en konden
we dus er zo in. Na geld gewisseld te hebben bij de kassa wurmen we ons door
het poortje. Je kent het wel zo’n poortje waar je eigenlijk zelf met tas net
tussen past, maar ja ik pas er voor om voor twee personen te betalen. Dus we
wurmen er ons letterlijk door. O ja en er onderdoor kruipen is ook geen optie!
Met klotsende oksels open ik de eerste w.c. en duw hem snel
weer dicht nadat ik er een blik in geworpen heb. Dat schoonmaakschema aan de
muur klopt in ieder geval niet kan ik je vertellen. Wat elk uur een krul voor
controle w.c’s!. Ik weet niet wat ze dan controleren maar schoon is het in
ieder geval niet!
De tweede w.c. is niet veel beter en de derde kan ermee
door. Ondertussen roept Luan dat hij echt heeeeeel nodig moet! Grrrrr de
klotsende oksels worden er niet minder om.
Ik besluti dan ook maar de derde wc te nemen. Na duidelijke
instructies nergens aan te komen, mama alles te laten doen, kunnen we eindelijk
gaan plassen. Natuurlijk plast Luan te hard en te snel en je raad het al de
hele bril zit eronder. Vervolgens roept hij dat hij klaar is maar loost toch
nog wat druppels als ik net zijn broek omhoog doet. Gelukkig heb ik altijd
babydoekjes bij mij, maar als ik in mijn tas duik ontdek ik dat ik ze juist
deze keer niet heb. Zucht. Ik maak de bril schoon en poets het een en ander op
zijn broek en been weg met een handdoekpapiertje. Broek omhoog en handen
wassen. Uiteindelijk besluit ik dan vervolgens ook zelf maar meteen te plassen.
Al hangend boven de wc, nog een keer zeggend tegen Luan dat hij echt nergens
aan moet komen, gaat hij door zijn knieën en kijkt tussen mijn benen en roept
dan “mama! Jij hebt ook een baardje tussen je benen net zoals papa!!! Heeft
Timo dat ook en ik?!”
.