Stuiterend zijn we deze sinterklaas periode doorgekomen. Men noemt het een kinderfeest maar o die spanning en dan nog maar op te houden over die Zwarte Pieten discussie. Stop niet stoppen met lezen ik ga hier het echt verder niet over hebben.
Het spannendste moment is onder andere dat ene moment in november dat de eerste aankondiging plaats vindt van het Sinterklaasjournaal. Meestal probeer ik dit te ontlopen omdat ik de eerste uitzending al vroeg genoeg vindt. Wat dit Sinterklaasjournaal wel voor elkaar krijgt is dat jong en oud van 16 november tot en met 4 december om stipt 18.00 uur klaar zit voor de buis met of zonder bord op de knieën. En echt ik ben ervan overtuigd dat niemand een aflevering wil missen. Ook in huize Slofstra doen we ‘vrolijk’ mee en zelfs lieve spyro moest eraan geloven.
Elke dag als we thuis kwamen of de avond begon te vallen, riep onze kleine spruit “hoeveel rondjes moet de klok nog mama? Ik zet hem alvast op drie hoor dan zijn we niet te laat!” En als het dan zover was en nog niet iedereen aanwezig was dan zette meneer de tv op pauze en werd een ieder erbij geroepen, eh zeg maar geschreeuwd “Komen!!! Het Sinterklaasjournaal begint!!!!!!!!!”
En als dan een ieder zat dan ging de pauze knop eraf, het volume omhoog en zat meneer helemaal in de tv. Geen oog meer voor een ander behalve als hij 1 van de grapjes niet begreep! Dan kletste hij er vrolijk op los en betrapte ik mijzelf erop dat ik de pauze knop indrukte want ja ik wilde toch niet missen wat er nu weer ging gebeuren! Oeps misschien was ik ook wel een beetje verslaafd aan Sinterklaas en zijn Pieten?!
Kortom een gezellige happy family moment. Ja, dat is wat het Sinterklaasjournaal in ieder geval bij ons wel vooral kreeg; door de weeks gezellig met elkaar voor de buis met of zonder bord op de knieën rond de klok van zessen. Het Sinterklaasjournaal heeft zeker ook zijn voordelen want we probeerden ook vaak voor die tijd al gegeten te hebben omdat een bord op de knieën voor onze kleine kanjer niet makkelijk eten is en als we pas daarna gingen eten dan werd het wel heel laat om te gaan slapen! Dit betekende dan weer dat we hele lange avonden hadden!
Drie weken lang leefden we zo naar pakjesavond toe en naarmate pakjesavond in zicht kwam, nam de spanning steeds meer toe! Bij Luan zag je de spanning toe nemen met daarbij ook de vermoeidheid. En wat dacht je van al die vragen die hij had. “Waarom heeft deze Sinterklaas een andere baard? Hoe komen Pieten in het huis? Waarom mag ik niet elke dag mijn schoentje zetten? Wanneer gaat Sinterklaas terug naar Spanje? Wat gaat hij daar doen? Hoe oud is Sinterklaas?” etc. Kortom dat koppie stond niet stil en ging maar door en door.
Vrijdag 4 december was het feestje op school. En deze keer mocht mama weg van deze kanjer. Slik dat was even wennen voor deze mama maar gelukkig kon ze op haar werk de nodige afleiding zoeken. En wat was ik trots op onze kanjer die dit zomaar vanuit zichzelf aan gaf! Vermoeid kwam hij terug uit school en was enthousiast over zijn ochtendje op school! In de middag nog genoeg energie om naar hydrotherapie te gaan maar daarna was het op. Hij lag dan ook vroeg in zijn bedje.
Zaterdag 5 december was slepend vermoeiend voor hem. De spanning liep behoorlijk op en zijn oren zaten volgens mij behoorlijk dicht. Afleiden, gek doen, streng doen, niks hielp. Het lontje was zeer kort. Na een gek momentje op de gang bij opa en oma kon hij zijn spanning los enigszins los laten en kon het genieten beginnen. En wat heeft hij genoten toen de zakken met de cadeautjes er eenmaal waren. Heerlijk om te zien hoe hij dan geniet van alles samen met zijn grote broer. Eenmaal alles uitgepakt ging hij heerlijk spelen en in de avond viel hij moe maar voldaan in slaap.
En ja het was echt een stuiterende Sinterklaastijd die alweer achter ons ligt. Zondag hebben we het huis dan ook veranderd in Kerst en zingen we in plaats van Sinterklaas Kapoentje kerstliedjes, kijken we naar kerstfilms, doen we kerstspelletjes en lezen we kerstverhalen en bereiden we ons voor op dat mooie Kerstfeest met die mooie boodschap. Want laten we dat vooral niet vergeten in deze tijd waar sociaal media en reclame onze aandacht proberen te richten op andere zaken.
Voor Luan blijft het in ieder geval een volgend feest; “Het feest waar Jezus wordt geboren toch mama!”
