zondag 7 juni 2015

Avond4daagse: stress or no stress?!

Was het vorige week een drukke week vanwege ziekenhuis- en tandartsbezoek naast de 4 revalidatiebezoeken zo stond deze week in het teken van de welbekende Avond4daagse.

Elk jaar vul ik met plezier weer het briefje in voor de Avond4daagse. Timo had er helemaal geen zin maar oké omdat broertje lief mee liep en moeders het zo graag wilde, ging hij overstag. Elk jaar neem ik mij voor zodra de datum bekend is mijn agenda hierop aan te passen. Dus geen afspraken aan het eind van de dag inplannen, zorgen dat alle boodschappen in huis zijn en vooral zorgen voor geen stress. Het moet immers leuk zijn!? En of dit alles gelukt is........... 

Maandag 1 juni de eerste dag van de avond4daagse. Het verliep alles behalve soepel of leek dat maar zo?! Vroeg in de ochtend rook het hele huis al naar de spaghetti want manlief maakte de avondmaaltijd altijd alvast klaar zodat dit alleen nog maar opgewarmd moest worden.  Ik werd er misselijk van! Maar alles voor het goede doel. Nadat de kids naar school waren startte de werkdag die lekker vol zat en al snel was het de hoogste tijd om de race te beginnen. Snel kids van school halen en richting revalidatiecentrum rijden. Hier had Luan zwemmen. En wat deed hij goed zij best! Hij had de slag helemaal te pakken en ik kon niet ophouden met filmen en foto's maken. Ik glom en had een smile van oor tot oor. Om 10 voor 5 was hij klaar en ging de race weer verder. Vanaf kwart voor 6 konden we inschrijven en aangezien papa ook weer op tijd bij de brandweer moest zijn was het streven om dit te halen.
Dus snel afdrogen en omkleden en hup in de auto richting Noordwijk. Natuurlijk waren er vandaag allemaal ....... op de weg dus min bloeddruk liep al aardig omhoog. In de auto reeds instructies gegeven en eenmaal thuis hielden de mannen zich er keurig eraan. Ik warmde snel het eten op en vroeg mij ondertussen af wat ik de mannen ook alweer aan instructies gegeven had en ook vooral hoe! Ze waren namelijk wel erg meewerkend nu. Toen het eten klaar was, stapte papa binnen. Pff gelukkig hij had het gehaald. 

In stilte gegeten en daarna snel plassen en hup richting VV Noordwijk. Met klotsende oksels en mijn tong op mijn knieën komen we eraan en niet veel later vertrekken we voor de eerste 5 km. Ik denk dat het zo'n klein halfuurtje duurt voordat ik mij kao toe geven aan het feit dat dit best leuk en gezellig is. Want zeg nou zelf doordeweeks wandelen als gezin dat komt alleen in de vakanties voor! En het positieve effect van elke avond 5 km wandelen is dat ik slaap als een blok beton. Ook best fijn omdat weer eens te ervaren. Onderweg kletst Luan de oren van mijn hoofd wat maakt dat ik deze eerste avond het werk van die dag snel vergat. De vraag "zijn we er bijna, wanneer zijn we er en hoe lang nog mama!" blijft deze avond uit. Wel vroeg hij zich af wanneer er nou eens drinken kwam. Deze avond was wel een hele lange wandeling voor 5 km maar we hebben het gered en papa was keurig op tijd voor zijn oefenavond van de brandweer.

Na de finish weer snel richting huis en ook daar voor elke avond hetzelfde ritme: hup naar boven, kleren uit, plassen, douchen, tanden poetsen en naar bed. In een vloeiende beweging gaan alle handelingen en een uur na de finish zit ik met mijn oudste heerlijk (relaxed?) op de bank terwijl Luan al in dromenland ligt. Avond 1 zit er op. En wat heb ik een trek: weinig en snel gegeten en natuurlijk alles er al weer uit gelopen! Gelukkig heb we niks te snaaien in huis en hou ik het bij een glas melk en snoeptomaatjes. Moe maar voldaan val ik die avond als een blok in slaap. Heerlijk!



Ook dag 2 is er het nodige ren- en vliegwerk. De klotsende okslels zijn aanwezig en de stress zit al hoger dan gisteren. Tot rust komen tijdens het wandelen zit er deze keer niet in. Waarom...... daar kan ik niet op ingaan. Om me heen vrolijke geluiden en we zien weer een ander stukje Noordwijk. Het voordeel van zo'n Avond4daagse is dat je nog eens op plekken in je woonplaats komt waar je anders nooit komt. Het leukste vind ik toch het welbekende huisjes kijken! Deze avond is de wandeling relatief korter gezien de eerste avond en zo is papa ook nog op tijd voor zijn BHV oefenavond. De jongens thuis gaan in een vloeiende lijn door naar boven en een uurtje later dan normaal ligt Luan heerlijk te slapen. En zit ik weer met Timo op de bank. Druk aan het werk en Timo geniet samen met Binkkie!
 

 
Dag 3 verloopt als voorgaande dagen alleen merk je dat de kinderen allemaal wat moeier zijn. Er wordt meer gehuild en gezeurd om me heen tijdens de wandeling. Ja sorry echt zeuren! En je ziet dat de vermoeidheid toeslaat. Niet alleen bij de kinderen maar ook de papa's en mama's reageren geïrriteerder op hun kinderen. De lontjes zijn korter en de bij de inschrijving zie ik veel oververhitte gezichten. Wat was hier ook al weer leuk aan??!! Met Timo kan ik er samen wel om lachen maar op de vraag waarom we dit ook alweer deden krijg ik droog het antwoord "dat wilde jij toch mama!" Eh wat zal ik daarop nu zeggen......... Wat wordt hij toch groot en wijs! Van mijn lieve collega kreeg ik onderstaand toegestuurd. O ja dat is waarom ik het deed; de Avond4daagse!

 
 
 


Dag 4 heeft mijn grote kanjer mij geholpen met de inschrijving en uitdelen van de medailles. Ondanks dat het wederom een race vanuit het werk was, was het super om alle kids de laatste 5 km succes te wensen en ze binnen te halen schitterend om al die glunderende gezichtjes te zien zodra ze de medaille omgehangen kregen. En natuurlijk ook de glimlach van oor tot oor bij onze kleine bent. Wat was hij trots en wat heeft hij genoten van de wandeling samen met papa en Spyro. En ja mama was natuurlijk super trots!
o ja en alle stress was ze opeens vergeten......... Hoe zou dat nou toch komen?!

 


Eenmaal thuis besloten we al richting Stroe te gaan. De kids waren vrij van school en zo zouden we vrijdag de gehele dag hebben. Snel spullen gepakt, kinderen gedoucht en hup richting de camping. Het was heerlijk rustig op de weg en tegen half 12 kwamen we aan in Stroe. Luan had heerlijk geslapen en sliep lekker verder in zijn eigen bedje. Timo kroop er ook in en wij ruimde snel alles op. Nog even douchen en wij sloten de werkweek af met een lekker koel biertje. Moe maar voldaan stapte we het bedje in.

Vrijdag was het schitterend weer en we startte de dag langzaam op. Papa was al aan het werk en tegen de middag zijn we richting het hondenstrand Erkemederstrand in Zeewolde geweest. Wat was dat genieten!! Spyro en de kids kregen er maar niet genoeg van. Er werd veel gezwommen en gespetterd. Kortom genieten met de grote G! De dag sloten we af met het maandmenu van de Chinees!!




 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Zaterdag was papa al vroeg de hort op: realistisch oefenen met de brandweer in Rotterdam. Wij startte de dag in relax stand en zijn daarna op de fiets maat de Spar gereden in Stroe. De nodige boodschappen gehaald en eenmaal thuis hebben de mannen lekker buiten gespeeld nadat Luan eerst 1,5 uur geslapen had. Wat was hij moe en deden zijn voetjes en benen zeer. Hij wilde niet maar met Roodkapje op de,achtergrond was hij al snel in dromenland. En toen ik hem wakker maakte, wilde hij nog door slapen.





Aan het eind van de dag was papa er weer en hebben we heerlijk gegeten van de grill plaat. De buikjes zaten weer goed vol.

 
Zondag ook lekker rustig aan gedaan. De mannen sliepen uit tot half 10 en na het ontbijt zijn we bij opa en oma in Nunspeet langs geweest. Gezellig effe een bakkie doen en papa kon opa zo helpen met het aansluiten van het tv kastje. Heerlijk buiten gezeten en Spyro genoot op en top! 
 
 

Eenmaal terug op de camping verder buiten gespeeld en mama nog even genoten in de zon met haar haakwerk.

 
Helaas komt aan alles een eind en ook aan deze fantastische dagen. Wat een cadeautje was dit met schitterend weer, een xtra dagje en als herinnering mooie foto's!! Op naar de week voor ons met wederom twee x tra bezoeken: 1 bij de neuroloog en 1 bij de revalidatie arts.