Terugkijkend vanaf 19 januari zijn vele zaken de revue
gepasseerd. Dinsdag de 20e hebben we een stap in de toekomst genomen
met onze oudste zoon. Kijken op zijn toekomstige school Teylingen College KTS
in Voorhout. Bijzonder hoor om met je zoon daar rond te lopen en te bedenken
dat hij volgend jaar basisschool af is. Kleine jongens worden groot en wat is
die tijd snel gegaan. Maar als ik hem daar zo zag lopen en hoorden hoe hij het
die middag met school gehad op deze school dan klopt het gehele plaatje gewoon.
Dit is de school waar hij op zijn plek zit en een stap gaat zetten richting
zijn toekomst. Gelukkig zit hij nog een paar maanden op de Hoffennevierboet en
duurt het afscheid nemen nog even. Als ik eraan denk dan voel ik de brok in
mijn keel al komen. Acht jaar lang heeft hij dan mogen zitten op deze school
bij alle leerkrachten 2 jaar lang. Wat een luxe eigenlijk maar o zo fijn voor
Timo! En wat is hij gegroeid in al die 8 jaar en heeft hij zich ontwikkelt tot
een lieve, sociale, open en vriendelijke puber!
Het weekend van de 24e stond in het teken van de
92e ste verjaardag van mijn oma. Natuurlijk werd er eerst hard
gewerkt aan een kleurplaat voor opoe. En daarna hebben we genoten in het mooie
restaurant aan de haven in Stellendam. Wat een feest voor oma om dit feest te
vieren in de middag met haar vrienden en familie en in de avond nog af te
sluiten met een etentje met kinderen, schoonzonen, schoondochter, kleinkinderen
en achterkleinkinderen. We hebben heerlijk gegeten waarbij natuurlijk o.a. vis
op het menu stond!
Dit weekend hebben we ook ons jaarlijks weekendje weg geboekt.
Heerlijk het komend weekend naar Nijmegen even samen met elkaar van vrijdag t/m
maandag weg. Natuurlijk lukt dit alleen omdat opa en oma Slofstra onze twee
lieve kinderen en Spyro in huis willen. We kijken er erg naar uit om even
quality time met z’n tweeën te hebben! En ach niet veel later gaan we met z’n
vieren lekker weg. Nee, klagen hoor je ons niet hoor!
In de laatste week van januari had ik helaas een ziekenboeg
in huis. In eerste de kleine vent goed ziek en later ook Timo. Allebei geveld
door hoge koorts en keelpijn. Veel slapen en uitrusten deed gelukkig wonderen
en binnen een week waren ze beiden weer op de been. Gelukkig maar want 5
februari ging Luan naar het ziekenhuis voor zijn buisjes. Een was er nl. helaas
uit en de andere zat verstopt en er zat ook nog vocht achter de oren. Het
verklaarde in ieder geval wel het niet goed kunnen horen.
Op naar de OK |
Na de OK |
De operatiedag heeft Luan goed doorstaan. Wat een kanjer was
het en wat heeft hij het super goed gedaan. Eenmaal terug uit de operatie zat
de kleine man al snel aan een lekker ijsje. Deze had hij dik verdiend en
gelukkig mochten wij ook al snel naar huis. Thuis opknappen is toch altijd
beter dan in het ziekenhuis. We hebben het dan ook lekker rustig aan gedaan
donderdag en vrijdag en hij heeft veel geslapen.
Vrijdagavond hebben we de verjaardag van oma Slofstra
gevierd en na een borrel zijn we lekker uit eten geweest in de Flamingo. Altijd
weer genieten zo’n buffet waarbij er meer dan keuze genoeg is. Zaterdag hebben
we de verjaardag van oma Leiderdorp gevierd en hebben we dit eerst thuis gedaan
met koffie/gebak en een borrel en vanaf 16 uur in Holiday Inn. Hier konden de
kinderen, met uitzondering van Luan, lekker zwemmen. Luan vermaakte zich prima
met filmpjes kijken op de Ipad en had er gelukkig niet zoveel last van dat hij
niet kon zwemmen. Daarna hebben we lekker gegeten en tussendoor hebben de
kinderen zich prima vermaakt in het speelhalletje. Helaas viel Luan al vrij
snel met zijn neus tegen de stoel en had hij later in de avond een botsing met
een ander kind. Resultaat een blauwe plek op zijn neus en een zere tand. Hij
baalde er zelf behoorlijk van en na de laatste val stortte hij ook helemaal in.
Niet zo gek want het is toch allemaal best intensief voor hem! Tegen negenen
reden we weer naar huis en eenmaal in bed viel hij snel in slaap en sliep hij
het klokje rond.
Toch was hij niet helemaal fit de volgende dag en kreeg hij
maar weinig mee toen Rob er was. Hij was best nog moe en gaf later aan ook nog
zere oor te hebben. Daarom maar lekker met een paracetamolletje in de middag in
bed gelegd waar hij ruim 1,5 uur geslapen heeft. Nu net is hij wakker en heeft
nog steeds pijn in zijn oor. Hopelijk houdt de pijn snel op voor hem en voelt
hij zich weer wat fitter.
En zo vliegen de weken hierom in huize Slofstra. De geoliede
machine loopt nog steeds en soms vraag ik mij weleens af hoe we het allemaal
doen en redden. Ondanks ziekte, brandalarmen, eerder of langer naar het werk
door omstandigheden, ziekenhuisbezoeken, revaldiatiecentrum, we hobbelen gewoon
verder ‘rustig’ door. Natuurlijk wel doordat we altijd bij de opa’s en oma’s
terecht kunnen als het nodig is, maar toch kan ik mij er soms over verbazen. En
aan de andere kant sta ik er ook maar niet te lang bij stil en geniet ik dat
het zo geolied loopt. Ook hoe makkelijk bijvoorbeeld Spyro gevoegd is in ons
leventje en sowieso niet meer weg te denken is. Elke dag oefenen en in het
weekend komt onze trainer Rob langs om onze vragen te beantwoorden en te
oefenen met ons. Keer op keer leren we weer bij! En wat is het genieten met
onze Spyro. Wat een aanwinst voor ons allen in het gezin. Een ieder geniet
ervan op zijn/haar manier en onze trouwe viervoeter hoort er helemaal bij. Lekker
naar buiten, ondanks de regen, een frisse neus samen halen met hem. Of wat denk
je van het bos en het strand! En dan niet te vergeten al die heerlijke knuffel-
en trainingsmomenten. Op en top genieten!
Morgen staat er weer een nieuwe drukke week klaar, maar niet
voordat we zo heerlijk aan onze zondagse borrel gaan starten. Lekker borrelen
en eten voordat we het weekend afsluiten en de nieuwe week inluiden. Goude
momenten om samen met ons gezin te doen en lekker datgene te doen waar we zin
in hebben! En dan besef ik mij weer hoe goed we het hebben met elkaar! En dat
we mogen boffen dat we elke week met z’n vieren de nieuwe week zo mogen
inblazen. Ik besef me dan heel goed dat niet ieder gezin dit heeft en dat we
deze kostbare momenten mogen koesteren. Ik sluit ze dan ook in mijn hart en
print dit weekend de foto’s uit om te stoppen in onze glazen pot met de mooiste
en bijzondere momenten van 2015! Aan het eind van dit jaar kunnen we dan terugkijken met
elkaar en genieten van die mooie en bijzondere momenten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten