De eerste schoolweek

Precies een week geleden reden we rond deze tijd de camping af. Ja, pas rond deze tijd, 2 uur later dan gepland. De laatste twee dagen op de camping hebben we prachtig weer gehad. We konden dus heerlijk droog inpakken en voor de laatste nacht hadden we voor onszelf een kleiner tentje gekocht. Eenmaal het slaapmatros van ons opblazende bleek dat we er ongeveer in moesten duiken om te kunnen slapen. Maar ja daar konden we toen niks meer aan veranderen. De laatste nacht voor vertrek slaap ik altijd slecht maar nu heb ik denk ik amper een oog dicht gedaan. Ik had het Spaans benauwd in de tent en tegen vieren zag ik dat het buiten aan het flitsen was. De wind waaide steeds harder door de bomen en dan weet ik al hoe laat het was. Tegen half 6 begon het te spetteren en heb ik Lo wakker gemaakt.

 

Wat is hij trots!

Tot slot van de vakantie lekker uiteten bij de pizzeria!

Samen met grote broer naar de overkant (papa was in de buurt hoor!)

Uren kon hij zich zo vermaken in de rivier.

En Tim wisselde dat af met vissen.

De lucht waar ik zo van hou!



Wat ga ik dit missen!



Waar zouden ze het over hebben?

Luans vriendje Saphie!

Nog geen twee tellen later klonk de eerste onweersklap en hoorde ik de rits van Timo al naar boven gaan. Ik ben bij de jongens gaan zitten en Lo is alvast gaan inpakken totdat het zo hard regende en onweerde en hij niet meer verder kon. In het tentje van de jongens hebben we de bui afgewacht en in de regen hebben we voor de verandering alles weer ingepakt. Mijn humeur werd er die ochtend niet beter op. Ik baalde er flink van ondanks dat ik wist dat we er niks aan konden doen, maar weer alles nat en vies inpakken. Bah!

 

Tegen tienen reden we dus uiteindelijk de camping af; op naar Stroe! De reis verliep voorspoedig alleen kwamen we op een nare tijd bij Parijs. En dat is bale natuurlijk maar we namen het maar voor lief. Helaas was onze oudste niet lekker en gaf hij midden in Parijs over! En ja zie dan maar eens een afslag, parkeerplek of vluchtstrook te vinden. Uiteindelijk lukte dit en kon Lo de auto op een vluchtstrook achter een vrachtwagen parkeren. Daar hebben we alles schoongemaakt en is Timo voorin de auto gaan zitten en ben ik opgevouwen achterin gekropen. Gelukkig voelde Timo zich al vrij snel weer oke en dat maakte dat we allemaal weer happy waren. En ja Luan vond het wel gezellig hoor dat mama achterin zat. Hij kletste voluit.

Twee uur later dan gepland vertrokken we richting Stroe

Tot ........?!

Eenmaal Parijs uit hebben we eerst wat gegeten en daarna zijn de mannen heerlijk gaan slapen en is Lo begonnen aan de laatste 600 km. Tegen half 3 reden we uiteindelijk de camping in Stroe op. Snel de bedjes voor de mannen opgemaakt in de caravan en ze over gelegd. Daar sliepen ze meteen door en wij doken rond 3 uur ons bedje in. Gelukkig mochten we wat uitslapen van de mannen en waren ze rond half 10 pas wakker. Na een rustige start, ben ik na de ochtendrituelen met Timo boodschappen gaan doen en is papa begonnen met het opruimen van alle spullen. En ja dat opruimen duurde tot aan het eind van de dag maar toen was ook wel alles opgeruimd en zo goed als schoon.

 

Omdat de MC Donald de dag daarvoor niet gelukt was, gingen we dat nu maar goed maken. Onderweg zagen we allemaal mensen naast de kant staan en begon ons iets te dagen dat het wel Ballonnenfestival kon zijn. Bij navraag bleek dit te kloppen. Vanwege de buien die eraan zaten te komen besloten we eerst te gaan eten en daarna te kijken of we nog iets mee konden pikken.

En ja hoor na het eten reden we terug en zagen we de ballonnen in de lucht hangen. We hebben daarna in de omgeving een soort ‘volgdeballonnenrace’ gedaan maar wat hebben we genoten! Wat een cadeautje op deze zaterdag als afsluiting van onze vakantie. Schitterend om ze zo dicht boven je te mogen zien en daarnaast te zien en te horen landen! Ook onze mannen genoten hier optimaal van!

De zondag waren we uitgenodigd bij de boer in verband met hun verjaardagen hadden ze een gezellige en overheerlijke high tea. Heerlijk en super gezellig weer om met de fam. bij te kletsen! Wat een warm bad en wat was het weer ‘thuis’ komen!

Na de middag was het toch echt tijd om richting Noordwijk te gaan. Slik ik had er echt helemaal geen zin in! Wat is zo’n vakantie met elkaar, als gezin, toch waardevol en heerlijk om zoveel aandacht met en voor elkaar te hebben!!! Ik hoop dat ik deze mooie momenten echt nog heel lang koesteren!

In Noordwijk hebben we alles snel uitgepakt en een plekje gegeven en zijn we op visite geweest bij opa en oma Slofstra. Tevens hebben we lekker gegeten en al snel weer richting huis om te voorkomen dat het weer laat zou worden. Eenmaal thuis Luan snel naar bed gebracht en niet veel later Timo ook. Wij probeerde dat moment nog even uit te stellen maar ook voor ons kwam dat ene moment om het bed in te stappen en dan weet je de vakantie is definitief voorbij!

 

De volgende dag ging het wekkertje en begon de geoliede machine pruttelend op gang te komen. Pruttelend want elke stap was er 1 dichter bij het moment dat de kids op school zaten en wij op ons werk. En nu nu is het al vrijdag en zijn we over ongeveer 6 uur al weer op de camping in Stroe. Wat een rijkdom om daar nog even een paar weekenden te mogen vertoeven.

En wat een heerlijke eerste schoolweek hebben we achter de rug. Natuurlijk was het spannend met name voor Luan. Hij gaf een dag al van te voren aan dat hij geen zin had en benoemde wederom dat zijn klasgenootjes namelijk door waren naar groep drie en hij niet. Dit raakt je diep in je moederhart ondanks dat je weet dat de keuze die we gemaakt hebben goed is. Door te benoemen naar hem dat ik het begrijp en ook te benoemen dat hij nu oudste kleuter is en wat dat inhoudt kan ik je zeggen dat hij een goeie week achter de rug heeft.

Vandaag ook de eerste vrijdag dat hij naar school gaat en ik alleen thuis ben. Wie heeft het hier nou het moeilijkst mee! Eigenlijk zou ik meegaan om de feestelijke startweek af te sluiten en een groepje te begeleiden bij de vossenjacht maar dat liep even anders. Gisterenochtend viel er namelijk een stoel op mijn grote teen en dat heeft nu zo zijn gevolgen. Na een huisartsenbezoek, die na twee verdovingsprikken een gaatje geboord heeft in mijn nagel, en een bezoek aan het ziekenhuis, gelukkig niet gebroken, heb ik nu een pijnlijke kloppende teen. In ieder geval een teen die duidelijk aanwezig is en een wandeling door de wijk van twee uur nog niet echt mogelijk maakt. Ik baal er echt van maar het gaf mij ook de gelegenheid om even lekker uit te slapen en bij te tanken. Want zo wat is deze eerste week er ingehakt zeg. Al die mails op het werk, alle vragen, de eerste schoolwerk, het zoeken naar het ritme, etc. etc. en dan nog zo’n stoel op je teen met een hoop pijn!

Nadat de mannen de deur uit waren ben ik dan ook even terug mijn bed ingekropen en werd ik om 10 voor 10 pas weer wakker! Wow dat had ik dus wel even nodig en wat fijn dat het even kon. Terugkijkend op deze eerste week ben ik er versteld van hoe snel je als gezin weer in die geoliede machine zit. En natuurlijk kwam deze machine pruttelend op gang maar al snel draaide hij op volle toeren. En zo lijkt het alsof het nooit vakantie geweest is. Maar toch is er wel degelijk een verschil voor mij dan. De ‘kwaliteitentijd’ met mijn kinderen plan ik echt dagelijks in. En of dit nou bij het slapen, voor het naar het bed gaan, tijdens het eten, etc. is dat maakt niet uit. Maar even tijd en aandacht voor elkaar is echt belangrijk heb ik gemerkt.

De ‘kwaliteitentijd’ met manlief was deze week echt even zoeken. Dat halen we dit weekend maar snel in want met brandweer en BHV kan ik veel plannen door de weeks maar de piep heeft toch echt (terecht) voorrang!

Zo schrijvende ben ik toch echt wel benieuwd naar de lezende moeders hoe zijn hun eerste weekje hebben ervaren en wat hun tips zijn om vooral dat spitsuur in de ochtend soepeler te laten verlopen!