Vakantie-avontuur

Het vooruitblikken op de zomervakantie begint bij ons al vroeg weer na de laatste zomervakantie. We willen namelijk het liefst voordat het nieuwe jaar begint geboekt hebben. En zo ook dus vorig jaar; alleen hadden we dit jaar wat meer eisen dan normaal en mocht de camping ook wat luxer zijn dan normaal in verband met ons 12.5 jarig jubileum. De eisen waren dus een zwembad met glijbanen, groot plekje, niet meer dan 1 dag rijden en gelegenheid tot vissen. En dit alles in Frankrijk. Na lang zoeken, vonden we een camping in de Jura en 1 in Bretagne aan de kust. Timo mocht uiteindelijk de knoop doorhakkenen koos voor de glijbanen in de Jura. We namen een iets luxer plek met schuurtje, koelkast, lig bedden, een tafel met stoelen en een bq. Helaas was er geen plek aan de rivier maar wel dicht in de buurt. Prima en we deden de reservering voor de periode van 6 augustus tot 20 augustus.

De maanden vlogen voorbij en steeds meer keken we uit naar deze drie weken met elkaar. Drie weken vakantie die  zo belangrijk zijn. Drie weken waarop we als gezin op elkaar aangewezen zijn. Drie weken waarin de telefoons uitgaan, de piepers (Lo zit bij de vrijwillige brandweer en de oproepbare BHV van zijn werk) uitgaan en er geen mails gelezen worden en/of telefoontjes voor het werk gepleegd worden. Totale rust vanuit het werk, een welverdiende rust naar hard werken.

Rond mei begon het bij mij te kriebelen. Te kriebelen in de zin dat ik dacht aan alle toestanden om de voortent af te breken en alles weer een plekje te geven in de caravan voor de reis naar Frankrijk. Waarom niet gewoon kamperen met een tent; een droom die ik altijd had om met mijn gezin te doen! Maar ja hoe ging ik dat duidelijk maken aan Lo. Hoe meer ik eraan dacht hoe meer zin ik kreeg om te gaan kamperen met een tent.  Toen ik het voorstel deed, werd ik natuurlijk enigszins voor gek verklaard. Wie gaat er nu kamperen met een tent als je een caravan hebt. Maar na 2 dagen was ook Lo om en speurde hij marktplaats af op zoek naar  een tent. En ja hoor deze vond hij al snel. Er werd op verschillende tenten een bod gedaan en jammer genoeg waren niet alle tenten meer beschikbaar en net verkocht. Uiteindelijk werd het een 6 persoons pyramide tent voor zo’n €80. Vanuit Stroe was het een klein uurtje rijden en zo toog Lo nog geen week na mijn voorstel af om de tent op te halen. De dag daarna zette we de tent op en het viel ons allemaal mee. De tent zag er nog goed uit, was lekker ruim en ik zag ons al zitten in het zonnige Frankrijk.

Oeps een klein pijn puntje want ja die zon was ons niet gegarandeerd want zoals mijn ouders het zeggen gingen we na het regengat van Frankrijk  en dan nog wel met een tent terwijl een sleurhut hebben! Volgens Lo zat ik in mijn midlife maar mij kon het niks schelen! Ik keek ernaar uit en zag mij zelf al hakend voor de tent zitten terwijl de mannen heerlijk aan het vissen waren.

 

De weken daarop werden de nodige zaken aangeschaft waaronder een poti poti (portable toilet), schaduwdoek en slaapmatrasje. Iedereen om ons heen begreep er niks van, maar wij kregen steeds meer pret erin en toen was het eindelijk zover en togen we 6 augustus af naar Frankrijk. Na een voorspoedige reis kwamen we daaraan, bewonderde de camping, het zwembad, ons plekje en het vismeer. Hier konden we wel twee weken vertoeven en vol van geluk zaten we die avond met een biertje voor ons tent (zoals een collega van mij al had voorspeld). Heerlijk!

De dagen die volgden waren qua weer wisselend en het hoogtepunt was dag 5 met wel 15 ml regenwater. Ons plekje was inmiddels veranderd in een modderbad en bij de receptie regelde ik wat grint want lopen was bijna niet meer te doen. De voorspellingen waren niet om naar huis te zingen maar dinsdag beloofde weer een goeie dag te worden. Maar ook daarna was het weer veel regen. In onze gedachten, los van elkaar, wikte en weegde we het een en ander af en uiteindelijk was Lo degene die woensdag uitsprak laten we naar huis gaan eerder. Dan sparen we geld en kunnen we daar leuke dingen doen. Net gewend aan het idee gingen we kijken naar het weer aldaar en daar werden we ook niet blij van. Uiteindelijk kwamen we uit op Frankrijk, de Lot en gingen we op zoek naar de camping waar we eerder hadden gezeten toen Timo 7 jaar uit was. De foto’s op de laptop hielpen met de exacte naam van de camping en het telefoonnummer. Daar ging ik dan met mijn beste Frans belde ik op. Gelukkig sprak ze een beetje Engels en kon ik in die taal verder praten. Na twee zinnen vroeg ze ook of ik Nederlands sprak, nou dat ging helemaal makkelijk. En we hadden geluk ze hadden nog genoeg plek over ook aan de rivier. Het weer was ook daar niet goed geweest maar de voorspellingen waren beter. Niet wat ze gewend waren in het zomerseizoen maar voornamelijk droog weer.

 

Wat wij zagen waren in ieder geval hogere temperaturen dan in Bonnal en zo ruimden we donderdag alles zo goed al alles op en stonden we vrijdag om half 6 op en vertrokken we uiteindelijk rond kwart voor 9 richting Touzac. De jongens hebben zich prima gedragen en we hebben geen kind aan ze gehad. Mooi dat betekent dat we volgend jaar makkelijk naar het Zuiden kunnen rijden. Op de camping kregen we een briefje mee met de nummers waaruit we konden kiezen . en de keuze was uiteindelijk snel gemaakt; no.66. Na de nodige uitleg over de camping en het bestellen van brood togen we af naar ons plekje en gingen we bouwen. Tussendoor even gegeten en rond 21.00 uur stond alles weer op zijn plek en konden we weer genieten met een biertje voor onze tent. Wat een uitzicht en waarom hadden we dit niet meteen gedaan? Omdat het ver rijden was maar wow wat was dit geweldig. Timo kan gewoon vissen vanuit zijn plekje. Luan doet gezellig mee, wel met zijn zwemvest aan, en papa heeft het er maar druk mee maar is in zijn sas. En ja mama, die haakt erop los en geniet van haar mannen die genieten! Wat een gelukzalig gevoel; precies zoals vakantie hoort te zijn.

2014

2010

 

 

 

 

 

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En nu zijn we al weer twee dagen verder, vele foto’s verder van vissende mannen met en zonder vis, spelende kinderen, en ja allemaal foto’s van dat ene gelukzalig gevoel! Wat een feest om hier te kunnen zijn en te mogen genieten van het spectaculaire uitzicht, de honderden sterren ’s avonds, de ijsvogeltjes, de vissen die springen in het water, de serene rust maar vooral genieten van elkaar en die twee kanjers van een broers!

Ook in de ochtend vroeg wordt er al gevist!

Hier probeert Luan zijn losse tand eruit te trekken. Uiteindelijk heeft mama hem eruit gehaald!

Ook Luan heeft de smaak te pakken!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Broers

 

Wie had dat ooit gedacht

Wie had dat ooit nog verwacht

Twee kanjers allebei van ons

Twee kanjers, zo verschillend maar o zo gewoon

 

Twee broers hand in hand aan de rand van het strand

Twee broers al vissend aan de rand

Twee broers naast elkaar

Twee broers, zo verschillend maar o zo gewoon

Twee broers vrolijk lachend en spelend met elkaar

Twee broers ruzie makend met elkaar

Twee broers knuffelend en zoenend wat een mooi gebaar

Twee broers, zo verschillend maar o zo gewoon

 

Twee broers zo verschillend maar toch ook niet

Twee broers met ieder hun eigen pijn en verdriet

Twee broers met ieder hun eigen verhaal

Twee broers, zo verschillend maar o zo gewoon

 

Twee broers geboren uit liefde in elke een ander werelddeel

Twee broers die elkaar ontmoette

Twee broers die elkaar nooit meer los lieten

Twee broers die houden van elkaar