Onweer is een van mijn grootste nachtmerries. De laatste jaren word ik altijd op de een of andere manier getest op de camping; althans zo voelt het voor mij. Als we aan komen is de lucht blauw, echt blauw en dan wordt ik helemaal happy. De dagen daarna blijft dit zo en dat geeft mij dan goede hoop dat we de gehele vakantie zo kunnen genieten maar dan komt al snel die ene avond. Ik zeg; de sublieme test. Onweer, regen en wind. De laatst twee gaan nog wel maar die onweer. Het liefst zou ik op die momenten het hele spulletje inpakken en retour naar huis gaan. Ja echt je leest het goed. Ik ben zo bang en heb mijn angst overgegeven aan in ieder geval Timo en Luan vindt het ook niks als hij wakker is. Als hij slaapt en het begint te onweren dan slaapt hij er rustig doorheen.
De angst is naar mijn idee al jaren terug gestart. Ik was nog jong en samen met mijn ouders op vakantie in Frankrijk. Daar ging het behoorlijk te keer qua onweer, wind en regen. De volgende dag lagen er flinke bomen om en dat heeft een behoorlijke indruk gemaakt op mij. Sindsdien is het mis als het onweert. Ik voel de buien al aankomen. En mijn ouders konden mij op de camping uittekenen met mijn slaapzak en kussen onder mijn arm. Slapen in mijn eigen tentje deed ik dan echt niet!
Ik weet nog dat we een keer onderweg waren naar Frankrijk en sliepen op de parkeerplek in onze klapcaravan. Ook die avond/nacht ging het flink tekeer inclusief de nodige hagelstenen. Op de rand van het bed met een teiltje onder mijn kin omdat ik misselijk was van de spanning, riep ik uit dat we de volgende dag maar gewoon naar huis moesten gaan! En echt waar dat gevoel heb ik nog steeds als zo'n bui boven onze camping hangt. Ik doe dan ook geen oog dicht, zorg dat ik weet waar mijn spullen zijn en bedenk op dat moment wat ik allemaal pak als het rampen scenario zich voordoet.
Gelukkig is het deze vakantie gebleven bij 1 flinke bui en ben ik echt blij dat we er niet meer hebben gekregen! Die stress die ik dan voel is echt niet fijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten