zondag 10 april 2016

"Vroeger was Sinterklaas toch echt mama?"

Het is een vrijdag in maart en we rijden op de N206 richting het Revalidatie centrum in Leiden. En dan opeens is daar de vraag; "vroeger, toen opa en oma klein waren, was Sinterklaas echt hรจ mama. Maar nu niet meer!" Ik verslik mij nog net niet in mijn snoepje en het snoepje geeft mij gelukkig de gelegenheid om even na te denken. Ik besluit om te vragen aan hem wat hij bedoelt. En dan legt hij uit: "nou kijk vroeger toen opa en oma klein waren, was Sinterklaas echt. Toen was hij al oud en nu is die Sinterklaas allang dood want het is een oude man. Hij is nu in de Hemel. Nu zijn het verkleedde mannen mama. Zo is het toch. Timo zij ook zo iets in de auto tegen jou?!" Ik besluit om het niet te ontkennen en zeg dat hij inderdaad gelijk heeft. Vervolgens komt er een vragenvuur op mij af: "wie koopt dan de cadeautjes? Hoe verkleedden ze zich dan? En tv is die dan ook niet echt? En wie klopt er op het raam? En de cadeautjes bij opa en oma dan? En het water en de appel die ik bij mijn schoen zet; wie drinkt en eet dat op dan? En zwarte Piet hoe zit het daarmee? En het paard en de boot? En wat op tv is, is dat dan ook niet echt? En mijn tekening waar is die dan?

Ja, zo simpel is het allemaal nog niet. Want ja Sinterklaas kan dan wel niet echt zijn maar dan blijven er nog genoeg vragen over die onbeantwoord blijft.



 

Vraag voor vraag beantwoord ik hem en op elk antwoord volgt wel weer een nieuwe vraag met een nieuw antwoord. Er is geen boosheid of verdriet alleen maar veel onduidelijkheid. Op vele antwoorden volgt ook het wel bekende "echt waar???" De mooiste conclusie was toch wel toen ik vertelde dat ik de cadeautjes kocht. In eerste instantie riep hij "echt waar??" En na mijn bevestigend antwoord zei hij:'' weet je mam die leger dingen (dat was in 2014) dat was niet zo'n handig cadeautje voor mij. Ik kon er niet zoveel mee!"



 

Het mooiste moment volgt daarna; 

"En mam heb jij dan ook dat zwaard gekocht?" "Ja Iieve schat die heb ik ook gekocht." "Echt waar?? Dat was het aller aller mooiste cadeau mama!! Dat heb jij super goed gedaan!!"waarbij ik twee dikke duimen kreeg)

 



Wat ben je toch een mooi bijzonder kind; een plastic zwaard van de action voor 1,79 waar je inderdaad urenlang mee aan het spelen ben. Hoe simpel en klein en mooi kan het leven zijn. En wat een mooie les kreeg ik op die vrijdag in maar. 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten