Op reis met jou: “Ik wil gewoon hetzelfde zijn”

Al weken vliegen verschillende blogs door mijn hoofd maar o die tijd vinden om ze op papier te zetten. Mezelf voorgehouden dat dit weekend er in ieder geval 1 op papier moet. Bovenstaande woorden zijn de woorden die Luan de afgelopen week mij vertelde: “ik wil gewoon hetzelfde zijn!” Woorden die een grote indruk op mij achter lieten.

Het startte vorige week vrijdag al met een app op de klasse app van groep 3. Er werd een oproep gedaan aan ouders om te rijden en ik dacht laat ik maar reageren met daarbij een onderbuik gevoel. Het weekend was het schaatsen het onderwerp van gesprek tussen mijn man en mij en we besloten dat het niet verstandig was als Luan hier heen zou gaan. Het risico van vallen en hard vallen was te groot! Uiteraard heb ik het maandag zelf met hem besproken en toen sprak hij uiteindelijke in de avond bovenstaande woorden uit: “ik wil gewoon hetzelfde zijn!”

Hij begreep heel goed dat het niet handig was om te schaatsen, zei zelfs dat hij dat toch niet kon. En gaf heel goed aan dat hij niet iets anders wilde doen of aan de kant wilde toekijken op de schaatsbaan. Het besluit was snel genomen en we zouden samen een leuke vrijdag ervan maken thuis. Lekker uitslapen en pyjama dag houden totdat we ons zouden moeten aankleden om te gaan zwemmen. In ieder geval het was zijn dag en hij mocht bepalen van mij hoe die eruit zou zien. Daarna ging hij verder met spelen en niet omdat het onderwerp afgesloten was, want dat zag ik aan alles, maar gewoon omdat hij er even niet verder over wilde praten.

In de avond bleek dat het onderwerp inderdaad niet klaar was na het nemen van het besluit. Eenmaal het onderwerp nogmaals aankaartte maakte dat hij hartverscheurend begon te huilen. Uiteindelijk snikte hij dat hij het niet leuk vond en vertelde hij door zijn tranen heen dat hij het niet leuk vond dat hij valt en niet alles kan. “Ik wil gewoon hetzelfde zijn!”

Dat kwam aan, die woorden, ze sneden dwars door mij heen en het waren op zich luttele seconden maar het duurde even voordat ik mijzelf herpakte. Luan kroop ondertussen dicht tegen mij aan en ik ik troostte hem, koesterde hem en sloeg mijn armen stevig om hem heen terwijl ik hem al mijn liefde gaf die ik hem maar kon geven op dat moment.

Wat zou ik graag zijn obstakels en hobbels weg willen nemen die hij ervaart in zijn leven! Wat zou ik graag willen zeggen dat de dokters hem beter kunnen maken! Wat zou ik graag zijn pijn en vermoeidheid weg willen nemen en hem power kracht willen geven! Wat zou ik graag ………….

Na mijn troostende woorden is hij uiteindelijk met zijn hand in mijn hand in slapen gevallen.

De dagen vlogen voorbij en woensdagmiddag had hij een topmiddag met zijn tante en Mouz. Wat heeft hij genoten hiervan en wat durft onze kanjer toch veel.

Donderdag kreeg hij op school een mooie complimentenkaart van de klas mee naar huis. Wat een mooi gebaar in deze week.

Vrijdag hebben we ingevuld zoals hij dat wilde; een pyjama dag, lekker chillen totdat het tijd was om naar het zwembad te gaan. Hier hadden we eerlijk gezegd allebei niet zoveel zin in maar eenmaal in het zwembad deed hij super goed zijn best en verraste hij ons weer door zijn zwemkunsten te laten zien.

Zaterdag kwam Rob langs om te trainen en hebben jij en Spyro weer hard gewerkt. De rest van d dag en zondag hebben we ingevuld met chillen, spelen, kleuren, gamen, wandelen op het strand, etc. Kortom het was weer een heerlijk weekend en wat ons betreft mogen de dagen omvliegen tot het volgende weekend!