Luan werd deze week verrast door zijn nieuwe schooltafel.
Wauw wat een mooie, grote en praktische tafel is dat en wat zal hij hier een
hoop plezier van hebben. Zoals je op de foto kan zien, is hij zelf ook reuze
trots erop.
Dinsdag heeft team Luan en Spyro weer hard geoefend met
elkaar. Rits open trekken, jas uit, spullen oprapen en Luan wilde samen met Rob
nog buiten lopen. Wat genieten we keer op keer van deze trainingen en wat
hebben we veel geleerd van onze trainer Rob. Zijn geduld, humor en liefde voor
hond en kind maakt dat we een perfect team vormen met onze kinderhulphond
Spyro! Elke keer leren we meer en meer.
Elke ochtend op school helpt Spyro Luan met zijn jas en tas
en wat een perfect team zijn ze dan! Genieten keer op keer!Hard aan het werk samen! |
Donderdag zijn we na het eten lekker richting strand gegaan.
Gewoon omdat het kan en ik er zin in had. Ondanks dat ik vrijdagochtend thuis
werk voelt de donderdagavond altijd aan als de start van mijn weekend. Ik had
gewoon zin om even een korte wandeling te doen en een lekker ijsje te halen.
Het weer was perfect hiervoor en zo togen we dan ook na het eten richting
strand. Wat was het heerlijk en genieten! Even lekker met je blote voeten door
het zand, de wind door je haren, vrolijke kinderen en een dansende hond en aan
mijn zij mijn liefde van mijn leven. Wat wil je nog meer? Nou ja dat de tijd
even stil zou staan om dat moment van geluk en liefde op te zuigen en door je
aderen te voelen stromen. Heerlijk! Helaas staat de tijd niet stil maar heb ik
het wel kunnen vast leggen. Die mooie bijzondere geluksmomenten.
Gewoon omdat het kan....... |
Vrijdagochtend werden we bij de revalidatie arts verwacht
ter voorbereiding op de teambespreking komende week. Er waren geen
bijzonderheden naast de taal- en spraak. Wel willen we begin het komende
schooljaar een iq test laten afnemen. Het is fijn dat we binnen het
Revalidatiecentrum lopen en alle mogelijkheden onder 1 dak hebben. Na het
bezoek had Luan last van zijn buik en lag bijna dubbel op de terugweg in de
auto. Eenmaal thuis lekker op de bank geïnstalleerd en later op de wc. Ws. zat
er toch iets dwars en hielp een groot bezoek aan de wc. De rest van de ochtend
rustig aangedaan. Het visje tussen de middag ging er bijna helemaal in dus
hopelijk blijft het hierbij. Eenmaal in de auto op weg naar de camping toch
effe last van algeheel niet lekker voelen. Niet misselijk of zo maar nergens
zin in hebben en het huilen stond hem nader dan het lachen. Na een half uurtje
herstelde hij en had hij weer het hoogste woord.
Heerlijk puzzelen samen met zijn maatje! |
Misschien voor vele moeders wel herkenbaar. Die laatste
weken van school zijn altijd pittiger dan de andere weken. De kinderen worden
vermoeiender en prikkelender. De lontjes zijn gewoon wat korter. Daarnaast zijn
het pittige weken geweest voor Luan waar een hoop ziekenhuisbezoek de revue
passeerde, de avond4daagse en niet te vergeten op school wordt er nog keihard
gewerkt aan zijn letterherkenning. Best veel voor ons manneke allemaal en ja
dat moet er een keer ergens uit.
En dat was zaterdag. Timo en papa maakte plannen om te gaan
vissen zondag en Luan wilde graag maar mee. Maar dit was een Timo en papa dagje
en dat moet er zijn. De teleurstelling kwam hard aan en werd uiteindelijk een boze
bui. Een boze bui waarin verdriet, pijn en boosheid zich in een rap tempo
elkaar afwisselde. De boze buien waren ruim 1.5 jaar weg maar zijn nu sinds een
x aantal weken terug. En ik begrijp het ook allemaal wel. Op school, het revalidatiecentrum,
thuis er gebeurt zoveel en er overkomt hem zoveel. Hij is zich steeds bewuster
van zijn handjes en dat frustreert hem en geeft hem ook verdriet. Daarnaast is
op dit moment op school het project ‘een reis om de wereld’ bezig waarbij in
zijn klas nu het land China wordt ‘bezocht’. Samen met hem heb ik de spullen
uitgezocht die hij mee wilde nemen hiervoor naar school en nu dus ook hangen
bij de thema tafel. Maar wat doet het met hem? Meer dan wij zien, weten en
denken?! Sinds dit weekend wil hij heel graag noodles eten in de ochtend, Shaun
the sheep kijken en vraagt hij vaker om zijn knuffel die hij van ons gekregen
heeft bij onze eerste ontmoeting in China. Het is een gespreksonderwerp maar
wel tot op zekere hoogte en dat respecteren we.
Luans dag! |
Zaterdag was dan ook een dag met een traan en een lach. Een lach omdat er ook veel lol werd gemaakt met zijn grote broer. Samen trot op de grasmachine, papa en mama helpen met het opzetten van de grote tent en tot slot lekker grillen op de plaat. Wat genoot hij weer hiervan.
Wauw wat zijn we hier toch blij mee! |
Tot slot van de avond werd er nog gestoeid met Spyro en wat
een kanjer is dat. Echt een maatje waar je niks anders van ‘houden van’ kan
doen!
Stoeien met Spyro |
De eerste vis aan zijn nieuwe hengel! Trots! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten