Een week vol specialisten

Naast de standaard specialisten in een week, hydrotherapeut, logopedie en fysiotherapie, mochten we vandaag dinsdag ook richting het Kinderrevalidatiecentrum voor een meting voor een buggy en een aangepaste fiets voor Luan. Tegen tienen liepen we met z’n drieën naar binnen en al snel volgde ’t Mannetje, firma Beenhakker, de mevrouw van de WMO en de fysiotherapeute. Jij had er helemaal zin in en zeker toen je de fietsen zag. Je herkende de ene fiets nog van een tijd geleden toen je erop gefietst had.

 

Gelukkig mocht je er gelijk op om weer te proberen en te laten zien aan de fysio hoe je erop fietste. Nou dat ging je prima af op de Hase Trets. Maar natuurlijk wilde we ook dat je de Hase Trix ging uitproberen want deze fiets zou je je hele leven mee kunnen doen. ’t Mannetje had hem zo goed als helemaal klein afgesteld en ja hoor daar ging je. Je fietste er vrolijk op los en stuurde (onderhands) alsof je nooit anders gedaan had. Heel knap van je!! En dan die vrolijke snoet van je; je genoot! Natuurlijk vroeg je meteen of we de fiets mogen meenemen en dat zou mama ook wel gewild hebben, maar ja zo simpel ligt het niet.

We hebben ook nog even buiten gefietst. De Hase Trix kan namelijk achter een gewone fiets gehangen worden en dat moest natuurlijk ook uitgeprobeerd worden. Mama had een rokje aan dus een stukje fietsen zat er niet in. Maar papa, de mevrouw van de WMO en de fysio hebben het allemaal uitgeprobeerd en jij maar meetrappen. Het zag er goed uit en papa zei dat het een het fietste dan een fietskar die we regelmatig achter onze fiets hebben gehad. En tegenwoordig heb ik een elektrische fiets dus dat komt tzt wel goed.

 

Eenmaal binnen hebben we alle aanpassingen doorgenomen en een kleur gekozen. En nu is het weer afwachten; eerst wordt er een offerte gemaakt, deze wordt verstuurd naar de mevrouw van de WMO. Zij gaat dan met haar collega’s overleggen en alles akkoord is kan de bestelling gedaan worden. Als de fiets dan binnen is, moeten alle aanpassingen erop gemaakt worden, misschien tussendoor nog een keer passen en meten en dan over 3 maanden (hopen we) heb jij je fiets. Wat geweldig zou dat zijn!! Nu nog even geduld en ja dat was lastig want hoe leggen we dit jou allemaal uit. We hebben het er maar op gehouden dat de fiets eerst gemaakt moet worden en dat de fiets dan pas naar Luan komt. Nu maar hopen dat we groen licht krijgen.

Jij begon het al aardig zat te worden, maar we moesten toch echt nog even de buggy uitproberen. Firma Beenhakker had er 1 bij zich die ze standaard uitleveren. Een grotere buggy die tot 50 kg lichaamsgewicht kan dragen. De ergotherapeut kwam ook nog even kijken en na veel getwijfel hebben we uiteindelijk toch besloten deze buggy te nemen. Op de stugge zitting kan ik zo nodig zelf iets zachts naaien. Helaas moeten we 2 a 4 weken wachten voordat hij geleverd worden. Wel balen want de wandelwagen is kapot dus voorlopig geen lange wandelingen voor ons.

Na ruim 1.5 uur liepen we weer naar buiten. Jij was het aardig zat, terecht, maar wel blij net zoals papa en mama. Heerlijk vooruitzicht hebben we en wat ons betreft mogen de weken omvliegen zodat onze kleine vent heerlijk kan fietsen en we op de fiets naar school kunnen!

Ook Timo bezocht deze week een specialist; de orthodontist. Ja hij krijgt een beugel, maar hij vindt het helemaal niet erg. Kennelijk is het tegenwoordig stoer of zo. Eerst een week met elastiekjes om zijn kiezen gelopen en afgelopen woensdag heeft hij de beugel gekregen. Een hele bijzondere beugel die we 2x per dag mogen aandraaien. Mmm lekker klusje al moet ik zeggen dat het na een paar dagen wel went. Mede ook omdat het nog niet echt pijn doet. Volgens hem kriebelt het in zijn neus en voelt hij wel wat maar het doet nog geen pijn. Voorlopig is hij onder de panne met deze beugel.

De week eindigde bij de kindertandarts voor Luan. Gewoon controle. Zoals afgesproken ging hij alleen naar binnen. Keek mij nog wel even vragend aan maar toen ik zei dat ik hier wachtte liep hij mee. Na ongeveer 10 minuutjes was hij klaar en kwam een grote kanjer de behandelkamer uit lopen. De kindertandarts en assistent liepen met je mee en zij straalden van trots. Want dat waren ze op jou en mama ook. Alles zag er goed uit. Achter je kronen komen allemaal kiezen door en dat is een goed teken. Over een half jaar mogen we terug komen en als je kiezen dan volgroeid zijn gaan ze er een laagje om heen maken. Maar dat is pas over een half jaar. Tot die tijd genieten we in ieder geval van het mooie uitzicht uit ons huis!